Αυξάνονται οι ομοφυλόφιλοι; Και αν ναι, γιατί;

Πρώτα απ’ όλα να ξεκαθαρίσω τη θέση μου:

Μπορεί ο καθένας να απολαμβάνει το σεξ με όποιο τρόπο του αρέσει, αρκεί να συναινεί ο σύντροφος ή οι σύντροφοί του και να μην ασκεί βία, αν ο άλλος ή οι άλλοι δεν θέλουν. Επίσης ο σύντροφος ή οι σύντροφοι που συναινούν δεν πρέπει να είναι ανήλικοι ή άτομα μειωμένης αντιληπτικότητας. Μπορεί να κάνει σεξ και μόνος του κανείς, αν αυτό προτιμά. Η κτηνοβασία όμως είναι ανήθικη, γιατί κακοποιεί τα ανυπεράσπιστα ζώα.

Κι αφού εξηγηθήκαμε, μπορούμε να πάμε παρακάτω.

Τι συμβαίνει στην κοινωνία των ανθρώπων; Αυξήθηκαν οι ομοφυλόφιλοι-ες ή απλώς τώρα που τα ήθη είναι πιο χαλαρά οι ομοφυλόφιλοι-ες δεν διστάζουν να αποκαλυφθούν; Η εντύπωση που έχουμε είναι ότι αυξήθηκαν, μπορεί όμως να κάνουμε λάθος. Αν δεν κάνουμε λάθος, γιατί άραγε να συμβαίνει αυτό;

Στις κοινωνίες των ζώων που δεν υπόκεινται σε ηθικούς κανόνες παρατηρούμε ομοφυλοφιλικές συμπεριφορές σε ορισμένες περιπτώσεις που είτε οφείλονται στην έλλειψη ετεροφυλόφιλων συντρόφων είτε αποβλέπουν σε απλή σεξουαλική ευχαρίστηση. Αλλά δεν υπάρχουν αμιγώς ομοφυλόφιλα ζώα. Όλα υπακούν στην επιταγή της φύσης και προσπαθούν να αναπαραχθούν, εφόσον μπορούν.

Με την ευκαιρία παραθέτω εδώ ένα άρθρο σχετικό με την ομοφυλοφιλία των ζώων. Οι επιστήμονες που κάνουν τις σχετικές έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι υπάρχει ομοφυλοφιλία στα ζώα που είναι περιστασιακή και έχει σκοπό την αύξηση της σεξουαλικής ευχαρίστησης ή τη σύναψη κοινωνικών δεσμών με άλλα ζώα της ομάδας.

Σε μια περίπτωση, στα άλμπατρος της Χαβάης, έχουν παρατηρηθεί πολλά ισόβια ζευγάρια θηλυκών που μεγαλώνουν έναν νεοσσό κάθε χρόνο. Ο λόγος είναι ότι τα αρσενικά άλμπατρος είναι λιγότερα από τα θηλυκά και ένα θηλυκό μόνο του δύσκολα μπορεί να φροντίσει τον νεοσσό. Δύο θηλυκά μαζί όμως τα καταφέρνουν καλύτερα.

Τέλος, και αυτό είναι το πιο ενδιαφέρον, μόνο σε ένα είδος έχουν παρατηρηθεί αμιγώς ομοφυλόφιλα αρσενικά: στα εξημερωμένα πρόβατα.

Σε ένα κοπάδι προβάτων το 8% των αρσενικών προτιμά άλλα αρσενικά, ακόμα κι αν βρίσκονται κοντά σε γόνιμα θηλυκά. Το 1994 οι νευροεπιστήμονες ανακάλυψαν ότι ο εγκέφαλος αυτών των αρσενικών ήταν λίγο διαφορετικός από των άλλων. Ένα μέρος του εγκεφάλου τους, ο υποθάλαμος, που ελέγχει τις ορμόνες του σεξ, ήταν μικρότερος από αυτόν των υπόλοιπων προβάτων. (Στο εν λόγω άρθρο οι ειδικοί εξηγούν γιατί συμβαίνει αυτό. Αν δεν βαριέστε, μπορείτε να το διαβάσετε).

Το 1991 ο νευροεπιστήμονας Simon LeVay περιέγραψε μια παρόμοια διαφοροποίηση μεταξύ των ομοφυλόφιλων και των ετεροφυλόφιλων ανδρών.

Σημείωση δική μου:

Αυτό δικαιώνει όσους υποστηρίζουν ότι ομοφυλόφιλος γεννιέσαι, δεν γίνεσαι.

http://www.bbc.com/earth/story/20150206-are-there-any-homosexual-animals?fbclid=IwAR1jlZ2ks4LFn7OBvbb-3DCc_bDdoPPpL2WmGeLJKtkcZ23AQ6s0r3dGkDE

Επομένως, αν πράγματι έχει αυξηθεί ο αριθμός των ομοφυλόφιλων στις ανθρώπινες κοινωνίες, πρέπει να υποθέσουμε ότι έχουν αυξηθεί τα άτομα που γεννιούνται με μικρότερο υποθάλαμο. Γιατί όμως να συμβαίνει αυτό;

Στις ανθρώπινες κοινωνίες έχουμε ομοφυλόφιλα άτομα που δεν αισθάνονται καμιά έλξη προς το αντίθετο φύλο και δεν συνάπτουν ποτέ ετεροφυλοφιλικές σχέσεις.

Αν δεχτούμε ότι όλα τα πάντα τα κατευθύνει η φύση και τίποτε το αφύσικο δεν μπορεί να υπάρξει, εφόσον όλα είναι υπό τον έλεγχό της, τότε η φύση έχει προβλέψει και την ανθρώπινη ομοφυλοφιλία. Δηλαδή αφήνει να έρχονται στον κόσμο αμιγώς ομοφυλόφιλα άτομα. Ή, σε άλλες περιπτώσεις, επιτρέπει να γίνονται κάποιοι ομοφυλόφιλοι υπό συγκεκριμένες συνθήκες.

Ως εδώ καλά.

Αλλά, αν υποθέσουμε ότι αυξάνεται ο αριθμός των ομοφυλόφιλων – δεν το ξέρουμε, είναι μόνο μια υπόθεση – τότε  κάτι πρέπει να συμβαίνει. Αν το συνδυάσουμε αυτό με την υπογεννητικότητα που παρατηρείται στις ανεπτυγμένες χώρες, τότε αυτό που ίσως συμβαίνει είναι ότι η φύση θέλει να μας λιγοστέψει, γιατί παραγίναμε πολλοί.

7,7 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν στον πλανήτη σήμερα. Ο αριθμός είναι τρομακτικός. Το 2050 υπολογίζεται ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός θα φτάσει τα 9,8 δισεκατομμύρια. Το 2100 τα 13,1 δισεκατομμύρια. Με τέτοιους ρυθμούς αν συνεχίσουμε, κάποια στιγμή δεν θα έχει ο άνθρωπος τόπο να σταθεί.

Υπάρχουν βέβαια οι πόλεμοι και οι επιδημίες που αποδεκατίζουν τον ανθρώπινο πληθυσμό. Αλλά και εδώ ο άνθρωπος έχει επέμβει και τις μεν επιδημίες σχεδόν τις έχει εξαφανίσει, τους δε πολέμους τούς έχει περιορίσει.

Φαίνεται όμως ότι η φύση έχει κι άλλες λύσεις για να μας συμμαζέψει κάπως. Μία από αυτές είναι η υπογεννητικότητα. Μία άλλη είναι ίσως και η αύξηση του αριθμού των ομοφυλόφιλων που δεν ενδιαφέρονται να αναπαραχθούν.

Οι πόλεμοι, η έλλειψη υγιεινής και η πείνα εξολοθρεύουν σήμερα ανθρώπους των φτωχών χωρών, εκεί που η υπογεννητικότητα και η ομοφυλοφιλία έχουν χαμηλά ποσοστά. Στις ανεπτυγμένες χώρες, όπου οι πόλεμοι φαίνεται να έχουν σταματήσει, επικρατεί ευημερία και το προσδόκιμο ζωής είναι μεγάλο, έχουμε μεγάλη υπογεννητικότητα και αύξηση των ομοφυλόφιλων – αν ισχύει κάτι τέτοιο, το ξαναλέμε.

Η άρνηση ή η αδιαφορία κάποιου να αναπαραχθεί μπορεί να οφείλεται σε διάφορους λόγους, αλλά, αν αυτό επηρεάζει έναν ολόκληρο λαό, κάτι σημαίνει. Κι επειδή ο άνθρωπος πιέζεται από τη φύση να αναπαραχθεί, εφόσον δεν θέλει το κάνει, ίσως σημαίνει ότι η φύση έχει θέσει ένα όριο στον πληθυσμό του.

Στην άγρια ζωή συνήθως επικρατεί ισορροπία, καθώς το ένα ζώο τρώει το άλλο. Αν για κάποιο λόγο υπάρξει υπερπληθυσμός ενός είδους, η λύση είναι αυτόματη: οι πηγές τροφής εξαντλούνται και τα ζώα πεθαίνουν από την πείνα.

Και στον άνθρωπο μπορεί να συμβεί το ίδιο, αν ζει κάτω από πρωτόγονες συνθήκες. Αν όχι, τότε ένας πόλεμος με αμέτρητους νεκρούς δίνει τη λύση. Αν όμως μια κοινωνία ευμάρειας προτιμήσει την ειρηνική ζωή, όπως απαιτεί ο πολιτισμός της, τότε η άρνηση της αναπαραγωγής είναι η τελευταία λύση για να αποφευχθεί ένας τερατώδης υπερπληθυσμός.

Επειδή όμως ο κόσμος μας είναι δύο ταχυτήτων, παρατηρούμε ότι, ενώ στις πλούσιες χώρες υπάρχει υπογεννητικότητα για τους λόγους που αναφέραμε, στις φτωχές ο πληθυσμός αυξάνεται γεωμετρικά παρά τους πολέμους, τις αρρώστιες, τη φτώχεια και την πείνα. Και είναι φυσικό επόμενο ότι άνθρωποι φτωχοί και χωρίς ελπίδα θα έρθουν στις πλούσιες χώρες, όπου υπάρχει αρκετός κενός χώρος. Μέχρι να αποκτήσουν κι αυτοί την ευμάρεια των δυτικών και να εμφανίσουν με τη σειρά τους υπογεννητικότητα για τους ίδιους λόγους που έχουν υπογεννητικότητα σήμερα οι δυτικοί.

Αλλά μπορεί να συμβαίνει και το εξής:

Καθώς από τη φύση είμαστε πλασμένοι να αγωνιζόμαστε για την επιβίωση, όταν αυτή εξασφαλιστεί σε εκτεταμένες κοινωνίες, όπως αυτές της Δύσης, τότε ο άνθρωπος στέκεται αμήχανος μπροστά σε μια πραγματικότητα που δεν μπορεί να του υποσχεθεί πολλά σπουδαία πράγματα. Στις ανεπτυγμένες χώρες η κατάθλιψη καλπάζει, καθώς έχουν λυθεί τα βασικά και επείγοντα προβλήματα επιβίωσης και δεν υπάρχουν πια οράματα. Η κατάθλιψη είναι μαρασμός. Μπορεί να εκφυλίσει πληθυσμούς ολόκληρους, αν επεκταθεί. Και επεκτείνεται.

Αυτό σε συνδυασμό με όσους αδιαφορούν να αναπαραχθούν για τους δικούς του ο καθένας λόγους είναι δυνατό να προκαλέσει σε βάθος χρόνου την κατάρρευση της κοινωνίας της ευημερίας. Αλλά, ας μην ανησυχούμε για το τέλος της ανθρωπότητας. Έρχονται από πίσω τα μιλιούνια των φτωχών και εξαθλιωμένων ανθρώπων που διατηρούν στο ακέραιο την ορμή της ζωής. Αυτοί θα σώσουν το είδος μας, αν ποτέ κινδυνεύσει.

Αν και δεν νομίζω ότι, αν εξαφανιστούμε, θα λυπηθεί πολύ ο πλανήτης.

Όλα αυτά είναι σκέψεις, υποθέσεις, ιστορίες επιστημονικής φαντασίας και ό,τι άλλο θέλετε.