Κι
έγινε ξαφνικά η ζωή
ένας
χυλός χωρίς αλάτι
σχέδια
και προγράμματα
διαγράφηκαν
οι
επιθυμίες στένεψαν
τα
όνειρα απαγορεύτηκαν
έμειναν
μόνο κάτι αναμνήσεις
που
αναβοσβήνουν ρυθμικά
και
κάτι συναισθήματα παλιά
που
φλέγονται
σε
έτη φωτός απόσταση
τώρα
μονάχα η σοφία
συσσωρεύεται
ακάθεκτη
γνώση
πάνω στη γνώση
και
συμπεράσματα ψυχρά
εγκεφαλικά
αχρείαστη
σοφία και άχρηστη
που
με το θάνατο θα εξανεμιστεί
ως περιττή.
5 σχόλια:
Εξαιρετική και στην ποίηση!!!
Ευχαριστώ, Αντώνη.
Βλέπεις τι κάνεις τώρα με την ποίηση σου ; Τόσο καιρό να σε υπομένω. Εσένα και το "ντιβάνι" σου. Mε παρέσυρες. Και συ κι αυτή. Που δε μπορεί να δαμάσει την βραχυκυκλωμένη λογική της. Παρανοειδής διαταραχή στο έσχατο ...τέρας που τρώει το μέσα της. Κι ένα λοξό βλέμμα να καρφώνει τον καθρέπτη και να τον σπάει...
*****************************************
Υπάρχει εντός μου μες την καρδιά
μια κλόουν φιγούρα που κλαίει
τη μέρα ξεγελάει τα παιδιά
τη νύχτα γυμνή καταρρέει
.
Με μάτια με κοιτάει καυτά
απ' το είδωλό της μες στον καθρέπτη
το γέλιο της μου πνίγει τ' αυτιά
μου λέει ότι ψάχνει ένα φταίχτη
.
Υπάρχει εντός μου μες την καρδιά
απ' άχυρα φτιαγμένο ένα σκιάχτρο
για μάτια του ραμμένα κουμπιά
στο στόμα του φωτάει ένα άστρο
.
δεν διώχνει ποτέ τα πουλιά
που από ψηλά το κοιτούν μ' απορία
τους γνέφει...τους στέλνει φιλιά
μα εκείνα...αλλάζουν πορεία !
.
Υπάρχει εντός μου μες την καρδιά
ένα παιδί που στο σκοτάδι αγναντεύει
… φοβάται πολύ ν' αγαπά
το βλέμμα του για φως ικετεύει
.
Απ' το στόμα του δε βγαίνει μιλιά
παιχνίδια δε πιάνει να παίξει
Κλόουν, σκιάχτρα...μαζί και πουλιά
παρέα του κρατούν ως να φέξει
**********************************
(Για μια Μαρία σ άλλη πόλη)
Ευχαριστώ για το ποίημα.
Ευχαριστώ και γω για τα περίτεχνα νοήματα που μεταδίδεις
Αν θες σβήσε την ανάρτηση μου με το ποιήμα, ήτανε μόνο για σένα
Ευχαριστώ...
Δημοσίευση σχολίου