Είναι χαζές και ερεθιστικές: η χαρά του μισογύνη

 Ανόητοι, φτηνοί, επιπόλαιοι άνθρωποι υπάρχουν και στα δύο φύλα. Δεν ξέρω ποιο είναι το ποσοστό τους σε κάθε φύλο, αν όμως προσπαθήσουμε να βγάλουμε συμπέρασμα από τα υποτιμητικά σχόλια που διαβάζουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, θα σχηματίσουμε τη μάλλον ψευδή εικόνα ότι οι γυναίκες είναι πολύ περισσότερες από τους άντρες.

Τα ειρωνικά σχόλια και οι επιθέσεις εναντίον των ανοήτων γυναικών είναι πολλαπλάσια από εκείνα εναντίον των ανοήτων αντρών και το παράδοξο είναι ότι πολλές γυναίκες έχουν μπει σε αυτό το χορό και σχολιάζουν αρνητικά τις ομόφυλές τους με τσιτάτα που έχουν βγει από αντρικά μυαλά. Τα τσιτάτα δεν εστιάζουν μόνο στις ανόητες γυναίκες, αλλά σε όλες τις γυναίκες, οι οποίες σύμφωνα με την αρχαία ηθική (σημερινή ηθική τζιχαντιστών) είναι  πονηρές, συμφεροντολόγες, δεν ερωτεύονται, αλλά κοιτάζουν να διπλαρώσουν κανένα πλούσιο, λένε ψέματα, εκμεταλλεύονται τον άντρα τους, είναι υποκρίτριες και άλλα πολλά. Υπάρχουν λοιπόν γυναίκες που μηρυκάζουν και αναπαράγουν  αυτά τα στερεότυπα  και γι’ αυτές έχω βάσιμες υποψίες ότι είναι όντως ανόητες.

Η ελαττωματική γυναίκα, όπως αναπαράγεται από τους πρόθυμους σχολιαστές των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, βασικά έχει ελαττώματα σεξιστικά. Προκαλεί τους άντρες με τις πόζες της, με τις φωτογραφίες της, με τα σχόλιά της. Είναι εννοείται ανεγκέφαλη, κάνει τη σπουδαία, ενώ γράφει σαχλαμάρες, ουσιαστικά είναι αμόρφωτη, αλλά προβάλλει ένα προφίλ ψευτοδιανοουμενίστικο που όμως δεν ξεγελά το έμπειρο μάτι.

Το έμπειρο (αρσενικό) μάτι έχει μια ευαισθησία με αυτές τις γυναίκες. Δεν μπορεί να τις αγνοήσει, δεν μπορεί να τις προσπεράσει αδιάφορο. Επανέρχεται συνεχώς στην αγαπημένη του ασχολία, να εκθέτει και να γελοιοποιεί αυτές τις γυναίκες, πράγμα που τελικά προκαλεί πολλές υποψίες.

Οι γυναίκες, πάντα σύμφωνα με αυτή τη στενάχωρη αντρική λογική, είναι βασικά ξανθές. Αναμενόμενο αυτό, εφόσον, όπως δείχνουν οι σχετικές έρευνες, οι ξανθές είναι αυτές που ελκύουν περισσότερο τους άντρες. Άρα οι γυναίκες είναι ξανθές στο αντρικό σύμπαν και πάσα ξανθιά είναι βαθύτατα ηλίθια.

Με την ευκαιρία να σημειώσω ότι κάποιες ξανθές κυρίες λένε αστεϊζόμενες : «Όμως δεν είμαι φυσική ξανθιά!» εννοώντας ότι δεν είναι εκ γενετής ηλίθιες. Δυστυχώς γι’ αυτές, η περίπτωσή τους εμπίπτει στην κατηγορία των ηλιθίων, διότι τα ανέκδοτα κατά των ξανθών γυναικών  έχουν στόχο ακριβώς εκείνες που βάφουν ξανθά τα μαλλιά τους και όχι εκείνες που γεννήθηκαν ξανθές.

Θα αποφύγουμε να κάνουμε τις γνωστές αναδρομές στο παρελθόν, όπου η γυναίκα ζούσε υποβαθμισμένη και τα μόνα της όπλα ήταν η θηλυκότητα και η πονηρία της. Σήμερα που ζούμε σε μια μεταβατική εποχή (ακόμα, διότι η γυναίκα δεν έχει εξισωθεί απολύτως με τον άντρα) βλέπουμε να κυκλοφορούν ανάμεσά μας πολλές γυναίκες-απολιθώματα άλλων εποχών. Γι’ αυτές μπορούμε να νιώσουμε οίκτο, περιφρόνηση, συμπάθεια, αηδία, μπορούμε να τους δείξουμε κατανόηση και ανοχή, αλλά μπορούμε και να θυμώσουμε με τα φερσίματά τους και να τις στείλουμε αποκεί που ήρθαν.

Αυτό που δεν χρειάζεται να κάνουμε πάντως είναι να τις έχουμε συνεχώς στο μυαλό μας και να τις περιπαίζουμε σε κάθε ευκαιρία. Γιατί, αν κάνουμε κάτι τέτοιο, γινόμαστε αυτομάτως ύποπτοι ότι κάτι τρέχει με μας, ότι κάποιες περίεργες και νοσηρές εμμονές μάς βασανίζουν.

Φτάνω επομένως στο συμπέρασμα ότι, όπως υπάρχουν οι γυναίκες-απολιθώματα, υπάρχουν και οι άντρες-απολιθώματα, τους οποίους  μπορώ να χαρακτηρίσω ομαδόν με τον όρο «μισογύνηδες».

Ως γνωστόν δίπλα σ’ αυτές τις γυναίκες υπάρχουν αμέτρητες άλλες (που είναι μελαχρινές και )  που δεν είναι σούργελα. Αλλά αυτές είναι σαν να μην υπάρχουν. Ή σαν να είναι υβρίδια. Σαν να είναι μια παραλλαγή  του αρσενικού (όσο γοητευτικές κι αν είναι) και επομένως είναι αδύνατο να ερεθίσουν την αντρική σκέψη. Μια γυναίκα για να ερεθίσει τη σκέψη αυτών των συγκεκριμένων κυρίων πρέπει να έχει προδιαγραφές καμπαρετζούς. Αν δεν τις έχει, όσο όμορφη κι αν είναι, δεν πρόκειται να ασχοληθούν μαζί της.

Οι μισογύνηδες, το κατάλοιπο αυτό του παρελθόντος, δεν νιώθουν άνετα με μια γυναίκα ισότιμη. Η ισότιμη ή ίσως και η ανώτερή τους γυναίκα συνιστά σοβαρή απειλή για τον ανδρισμό τους. Την αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι. Αν τύχει και είναι οι ίδιοι μορφωμένοι, το πράγμα γίνεται ακόμα πιο δύσκολο. Διότι ως μορφωμένοι καταλαβαίνουν ότι δεν μπορούν να ειρωνευτούν ή να υποτιμήσουν μια αξιόλογη γυναίκα. Αυτό που μπορούν να κάνουν είναι να την αγνοήσουν. Έτσι το αντίθετο της ανόητης και φτηνιάρας γυναίκας απλώς δεν υπάρχει.

Στο δικό τους σύμπαν υπάρχουν μόνο οι άλλες, το αντίστοιχό τους απολίθωμα σε γυναικεία μορφή. Με αυτές θα ασχοληθούν, αυτές έχουν στο μυαλό τους μέρα νύχτα, αυτές υποτιμούν και με αυτές βολεύονται, αν τύχει και κάνουν σχέση. Αυτές επίσης φαντασιώνονται, όταν είναι μόνοι.

Οι γυναίκες-απολιθώματα, πρέπει να προσθέσουμε, έχουν μια καταπληκτική ιδιότητα: δεν γερνούν ποτέ. Είναι πάντα νέες, ερεθιστικές και ανόητες. (Και ξανθές). Αν τυχόν γεράσει καμιά από αυτές, γίνεται αόρατη. Το πολύ-πολύ κάποιος να ξεράσει λίγο φαρμάκι εναντίον της και μετά να την ξεχάσει εντελώς. Έτσι η γυναίκα- απολίθωμα θα αφεθεί να γεράσει μαζί με τις άλλες γυναίκες και θα εξαφανιστεί στο περιθώριο. Οι μισογύνηδες ούτε που θα το προσέξουν. Το δικό τους στερεότυπο θα ανθεί και θα θάλλει στο μυαλό τους, άσχετα αν κι αυτοί γερνούν σιγά-σιγά και μπαίνουν στο περιθώριο.

Υπάρχουν όμως ελπίδες.

Καθώς περνούν τα χρόνια, ακόμα και η λέξη «μισογύνης» ακούγεται όλο και πιο αραιά, μια και οι νεότεροι άντρες έχουν μια πιο ισορροπημένη εικόνα για τις σύγχρονές τους γυναίκες. Και οι νεότερες γυναίκες από τη μεριά τους όλο και λιγότερα δικαιώματα δίνουν για να τις χαρακτηρίσουν οι άλλοι μωρές ή τσουλίτσες.