"Παιδί μου εσύ μισότρελο..."

Παιδί μου εσύ μισότρελο

που αποθηκεύεις στο μυαλό σου

παράξενες εικόνες,

θα τις απλώσεις αύριο μπροστά σου

κι ένα πολύχρωμο χαλί δακρύων

θα φτιάξεις,

πάνω του να ξαπλώσεις

και να αποξεχαστείς.

Παιδί μου εσύ μισότρελο,

δεν βλέπεις

πώς σε κοιτούν οι άλλοι;

Μονάχο σου τραβάς

σε έρημο μονοπάτι,

ακούς από μακριά

χαρούμενες φωνές

και δεν καταλαβαίνεις,

μονάχο τραγουδάς εσύ

κάτω απ’ το φεγγάρι

τα αλλόκοτα τραγούδια σου

κρατώντας αγκαλιά σφιχτά

 τους θησαυρούς σου,

κάπως σαν λύκος μοιάζεις

κι άλλοτε

σαν κατασπαραγμένο αρνί.

Αύριο όμως που θα μεγαλώσεις

τι όμορφα θα ανθίσουν όλα μέσα σου,

τι παραληρήματα,

τι ηδονές πολύτιμες,

τι δυστυχία στολισμένη,

ολόφωτη

που θα φορέσεις...