Κι εγώ
τότε έκλαψα.
Δεν ξέρω
γιατί,
έτσι
κατέβηκαν
αυθόρμητα
τα δάκρυα
και
έκλαψα
και ήταν
όμορφο
που έκλαιγα,
ήταν
απρόσμενο
που
έκλαιγα,
δάκρυ
γλυκό
κι όπως
συμβαίνει πάντα,
με λίγη
δυστυχία μέσα του,
λίγη χαρά,
και λίγο
από εκείνο το άρρητο
που το
φυλάμε στην καρδιά μας
σαν ένα μυστικό
ιερό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου