Μην κλαίτε για τον μικρό Άρθουρ

 

Μην κλαίτε για τον μικρό Άρθουρ,

πάρτε βαθιά αναπνοή και πείτε:

Αυτό ήταν,

επιτέλους σώθηκε.

Τώρα ο μικρός Άρθουρ δεν πονά,

δεν κουτσαίνει με το σπασμένο πόδι του,

στην πλάτη του ξεθώριασαν οι μελανιές.

Τώρα ο μικρός Άρθουρ κοιμάται,

πια δεν παραπονιέται

ότι κανείς δεν τον αγάπησε,

κοιμάται δίχως να ανασαίνει

τον βρώμικο αέρα της ζωής.

Το Σύμπαν μένει αδιάφορο οπωσδήποτε,

δεν νοιάζεται γι’ αυτόν,

αλλά ούτε και ο μικρούλης Άρθουρ νοιάζεται

για ένα Σύμπαν τόσο αναίσθητο.

Τώρα εκεί που βρίσκεται είναι καλά,

είναι επιτέλους ήσυχα.