Καμιά
αγάπη
τίποτα
τα
λόγια τους
θόρυβος
νηπίων και γελωτοποιών
και
τα καμώματά τους
αξιοθρήνητα
καμιά
αγάπη
τίποτα
ένα
μόνο σύννεφο
παγερό
ανάμεσα
σ’ αυτούς και μένα
στις
γωνιές στέκομαι αναποφάσιστη
δακρύζω
κρυφά δίπλα στα σκουπίδια
αυτό
το πλάσμα με κοιτά με φόβο
το
κοιτάζω με ενοχή
αγάπη,
όχι,
θλίψη
βαριά
αυτό
το πλάσμα
σε
λίγο θα πεθάνει
από
την πείνα
και
δεν είναι άνθρωπος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου