24/9/24

Στο τηλέφωνο

 




Χρόνια τώρα στα όνειρά της


κρατά ένα τηλέφωνο


και πρέπει οπωσδήποτε


να τηλεφωνηθεί με κάποιον.


Είναι χαμένη σε έναν κόσμο άγνωστο


και έχει ανησυχία,


πρέπει επειγόντως να τηλεφωνήσει,


αλλ' όμως δεν μπορεί,


άλλοτε δεν θυμάται ποιον αριθμό πρέπει να πάρει,


άλλοτε πάλι δεν ξέρει ποια πλήκτρα να πατήσει,


κρατάει το τηλέφωνο


και είναι χαμένη σε έναν κόσμο άφιλο.


Χρόνια κρατά αυτή η ιστορία


με το τηλέφωνο


και με την αγωνία της.


 

Και χθες το βράδυ


επιτέλους τα κατάφερε,


μίλησε με τον πατέρα της.


Κάπου ήταν μακριά αυτός.


«Είδες; Όλα καλά» του είπε,


«τα λένε και οι εφημερίδες».


«Πιο κάτω είναι άσχημα τα πράγματα»,


είπε αυτός με άχρωμη φωνή.


Κοίταξε τις τοπικές εφημερίδες,


κάτι είχε συμβεί εκεί,


αν και δεν καταλάβαινε ακριβώς.


 

Μετά διακόπηκε η σύνδεση.


 

Ξύπνησε με μια αίσθηση ικανοποίησης.


Είχε μιλήσει στο τηλέφωνο,


κάτι είχε ξεμπλοκάρει μέσα της τελικά,


καλό σημάδι αυτό.



Είχε μιλήσει στο τηλέφωνο


με τον πατέρα της,


τριάντα χρόνια τώρα πεθαμένο.



*


Στη φωτογραφία: Alain Amar: "Angel of the Mercy".



 

Δεν υπάρχουν σχόλια: