Άμορφες σκιές

 

Σαλεύουν άμορφες οι σκιές.

 

Δεν είναι η ώρα ακόμα,

τους λέω ήσυχα, τους λέω ψυχρά.

Πρέπει να σηκωθεί πρώτα ο άνεμος,

να σας φουσκώσει,

να σας σπρώξει έξω,

να ορμήσετε επάνω μου

σαν πεινασμένα αρπακτικά.

Δείξτε υπομονή,

μέχρι τα νύχια σας να γίνουν

γαμψά, μεγάλα,

ικανά να με ξεσκίσουν,

μείνετε ακόμα λίγο

στον ανήσυχο ύπνο σας,

ονειρευτείτε

ωραίους κόσμους,

φοβερούς,

ανύπαρκτους,

μικρές σκιές μου σαρκοβόρες.

Εγώ εδώ θα είμαι πάντα,

δεν σας ξεφεύγω έτσι κι αλλιώς.