Δείτε τι λέει μια
Αφγανή φοιτήτρια στον Guardian για όσα έζησε, όταν η αστυνομία εκκένωσε το
πανεπιστήμιο υπό τον φόβο επιθέσεων από τους Ταλιμπάν, επειδή οι φοιτήτριες δεν
φορούσαν μπούρκα.
Δείτε τι λέει μια
Αφγανή φοιτήτρια στον Guardian για όσα έζησε, όταν η αστυνομία εκκένωσε το
πανεπιστήμιο υπό τον φόβο επιθέσεων από τους Ταλιμπάν, επειδή οι φοιτήτριες δεν
φορούσαν μπούρκα.
Δεν ξέρω τι
επιφυλάσσει ο 21ος αιώνας για όσους έχουν γεννηθεί στην πρώτη
δεκαετία του και λογικά θα ζήσουν ως την τελευταία ή προτελευταία δεκαετία του.
Σκέφτομαι όμως ότι
εκείνοι που γεννήθηκαν στην Ελλάδα την πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα και έζησαν
μέχρι την τελευταία δεκαετία του, πέρασαν δια πυρός και σιδήρου, είδαν και
έζησαν απίστευτα και πολύ σκληρά γεγονότα και είχαν την ευλογία να αποδημήσουν,
όταν ο τόπος μας ζούσε μέσα σε μια ασύλληπτη για εκείνους ευμάρεια.
Η φωτιά στο Μάτι ήταν
υπόθεση μιας ώρας.
Ενώ όλα έδειχναν ότι η
φωτιά στην Πεντέλη ήταν υπό έλεγχο, στις 17.10 με 17.30 ο άνεμος ξαφνικά ισχυροποιήθηκε
και στράφηκε ανατολικά. Εξαπλώθηκε με απίστευτα ταχείς ρυθμούς λόγω της ασυνήθιστα
ακραίας ταχύτητας των ανέμων σε συνδυασμό με τις υψηλές θερμοκρασίες (σχεδόν 40
°C) και με χαμηλή υγρασία (19%)
Ακόμα
αναζητάς την Ευτυχία;
Η
Ευτυχία σού στέλνει χαιρετίσματα,
μα
δεν μπορεί να έρθει δυστυχώς,
στραβοπάτησε
τρέχοντας
να γλιτώσει από τη φωτιά
και
πρήστηκε ο αστράγαλός της.
Θα
έρθει αντ' αυτής η αδελφή της, η Υπομονή,
βολέψου
τώρα με αυτήν
και
πρόσεχε,
γιατί
έχει κι αυτή τα όριά της.
Αν
την πολυζορίσεις,
θα
σου χαρίσει ένα σκοινί να κρεμαστείς.
Ναι, πείτε τώρα ότι η ζωή είναι ωραία, ανεβάστε και μερικές φωτογραφίες με απέραντες γαλάζιες θάλασσες που κρύβουν μέσα τους σκελετούς ναυαγών, δείξτε και κιτρινωπά ηλιοβασιλέματα και δάση πυκνά και ειρηνικά, “what a wonderful world”, ωραία περνάμε εδώ που βρεθήκαμε, ευχαριστούμε σε, Κύριε, για τον άρτον ημών τον επιούσιον, ανώδυνα και ειρηνικά ευχόμαστε να αποθάνουμε γύρω στα εκατό και ας μην ψοφήσουμε από τους ιούς που μας στέλνεις, ας μην καούμε από τις φωτιές σου, ας μην καταπλακωθούμε από τους σεισμούς σου, ας μη μαχαιρωθούμε από τους οπαδούς του Οξαποδώ, η ζωή είναι ωραία, ω, πόσο ωραία είναι, αγάπη προ πάντων, χαμογελάστε και όλα θα σας έρθουν ευνοϊκά.
Όμορφα περνάμε εδώ που ήρθαμε.
Ο πρώτος καύσωνας του καλοκαιριού μάς βρήκε απροετοίμαστους και μας ξετίναξε.
Μερικοί πέθαναν, όπως γίνεται πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις. Οι ζωντανοί κλειστήκαμε πανικόβλητοι στα σπίτια μας, όπου με τρόμο ανακαλύψαμε ότι το νερό έτρεχε από τις βρύσες αδυνατισμένο και μετά από λίγες ώρες σταμάτησε εντελώς. Αρχίσαμε τότε να πίνουμε κόκα κόλες και άλλα αναψυκτικά. Τα μπουκάλια τα πετούσαμε με μίσος από τα μπαλκόνια κι αυτά στοιβάζονταν μαζί με τους σωρούς των σκουπιδιών στα πεζοδρόμια. Η πόλη έπεσε καταγής αφυδατωμένη και πνευστιώσα, σε λίγες μέρες θα πέθαινε ολόκληρη.