"Εικόνες..."

Εικόνες

από ένα παρελθόν

οριστικά κλεισμένο

στον εαυτό του,

επίμονο,

αυτιστικό,

κυρίως κακόκεφο

με αυτή τη γλυκερή κακοκεφιά

του παραχαϊδεμένου

να έρχεσαι, μου λέει,

πιο συχνά,

μη με ξεχνάς,

γιατί εγώ είμαι

που σε έφτιαξα,

έτσι όπως είσαι σήμερα

με τις παραμορφώσεις

και τις παράξενές σου ονειροπολήσεις,

μη με προδίδεις τώρα

που έχεις πάψει να πονάς,

να έρχεσαι πιο τακτικά

και να με βρίσκεις,

να τα ξαναθυμόμαστε όλα με αγάπη,

εκείνη τη μακρινή μαγεία

των καταθλίψεων,

των αυτοκτονικών επιθυμιών,

της αδειοσύνης,

πόσο σκληρά ήταν όλα τότε,

με πόση οργή ο χρόνος σε μαστίγωνε,

πώς συσσωρεύονταν οι μέρες

γράφοντας στο κορμί σου

συνθήματα θανάτου

πόσο ωραία ήσουν τότε,

θυμάσαι;

Δημοσιεύτηκε στο λογοτεχνικό περιοδικό "Μανδραγόρας", τεύχος 56.