Η ψυχική πάθηση δεν είναι ντροπή. Κανείς που
υποφέρει από τενοντίτιδα δεν ντρέπεται να το πει. Ούτε όποιος έχει υψηλή
χοληστερίνη ή πίεση.Ούτε αυτός που έχει πέτρα στα νεφρά. Ούτε
αυτός που πάσχει από την καρδιά του.
Το ίδιο ισχύει και για τις ψυχικές παθήσεις. Το
άγχος, οι φοβίες, η νευρική ανορεξία, η ψυχογενής βουλιμία, η διαταραχή πανικού,
η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, η κυκλοθυμία, η κατάθλιψη, η διπολική διαταραχή
και άλλα πολλά είναι αρρώστιες, δηλαδή βλάβες του οργανισμού μας, για τις
οποίες ο πάσχων δεν έχει καμιά ευθύνη.
Όποιος είναι άρρωστος πάει στο γιατρό. Θέλει
συζήτηση αυτό; Ο γιατρός θα κάνει τη διάγνωση και θα συστήσει την
κατάλληλη θεραπεία.
Αν λοιπόν κανείς έχει συμπτώματα κάποιας ψυχικής
πάθησης, πρέπει αμέσως να καταφύγει στον ειδικό γιατρό για να δει τι έχει.
Χρειάζεται κι αυτό συζήτηση;
Κι όμως οι σαϊεντολόγοι μάς συμβουλεύουν να
αποφεύγουμε τους ψυχιάτρους. Και αν μεν αυτοί προτιμούν να μένουν χωρίς
θεραπεία, όταν προσβάλλονται από ψυχική νόσο, και να βυθίζονται στην παράνοια
και τη μαυρίλα, δικαίωμά τους. Δεν είναι όμως δικαίωμά τους να κρύβονται πίσω από
βαρύγδουπες ταμπέλες που αποπροσανατολίζουν τον απλό κόσμο και τον παρακινούν
να αποστραφεί την ψυχιατρική, μια επιστήμη που έχει σώσει εκατομμύρια ανθρώπους
και έχει ξαναδώσει τη χαρά της ζωής σε άτομα που είχαν βυθιστεί στην απόγνωση,
την απελπισία, τον παραλογισμό και την κατάθλιψη.
Αντίθετα, βλέπουμε πόσες τραγωδίες εκτυλίσσονται
καθημερινά στον κόσμο από άτομα που πάσχουν ψυχικά και δεν τους έχει δοθεί η
ανάλογη περίθαλψη. Βιαιοπραγίες, φόνοι, αυτοκτονίες, κακοποίηση παιδιών και
συζύγων, παραβατική συμπεριφορά, αντικοινωνική συμπεριφορά, παρανοϊκές ιδέες
επικίνδυνες για τους ίδιους και για όσους βρίσκονται κοντά τους, κατάθλιψη και
απουσία κάθε ευχαρίστησης, αρνητικότητα, εριστικότητα, ανικανότητα για εργασία
και άλλα πάρα πολλά οφείλονται στο γεγονός ότι αυτά τα πάσχοντα άτομα έχουν
αφεθεί στην τύχη τους χωρίς θεραπεία.
Μόλις πριν λίγες μέρες φίλη μού διηγήθηκε το τραγικό
τέλος μιας κοπέλας που προσβλήθηκε από σχιζοφρένεια, πήρε την κατάλληλη
φαρμακευτική αγωγή και συνήλθε, αλλά μετά σταμάτησε να παίρνει τα φάρμακά της.
Χωρίς φάρμακα η αρρώστια ενέσκηψε δριμύτερη και η κοπέλα αυτοκτόνησε.
Η ψυχιατρική ως επιστήμη που διερευνά τις
δυσλειτουργίες του εγκεφάλου είναι σχετικά νέα επιστήμη. Δεν είναι πολύ μακρινή
η εποχή που οι ψυχικά ασθενείς αντιμετωπίζονταν ως δαιμονισμένοι και η μόνη
λύση ήταν να τους δένουν και να τους πετούν σε μια γωνιά να σαπίσουν αδιαφορώντας
για τη δυστυχία τους. Άλλους τους έδερναν, άλλους τους κακοποιούσαν με
ποικίλους τρόπους πιστεύοντας ότι έτσι θα βγάλουν από μέσα τους το Κακό. Η
λοβοτομή και τα ηλεκτροσόκ που εμφανίστηκαν στα πρώτα βήματα της Ψυχιατρικής
ήταν μια λύση απελπισίας που σήμερα έχει απαγορευτεί. Σήμερα η Ψυχιατρική
αντιμετωπίζει τον πάσχοντα με σεβασμό και τον ανακουφίζει από το πρόβλημά του
με φαρμακευτική αγωγή και με συζήτηση.
Τα ψυχιατρικά νοσήματα δεν είναι όλα ίδια. Άλλα είναι
ελαφρά και με τη συζήτηση και την εκλογίκευση ή με την ψυχανάλυση ο ψυχικά
πάσχων επανέρχεται και ξαναμπαίνει στους ρυθμούς της ζωής.
Άλλα είναι βαρύτερα και χρειάζονται φαρμακευτική
αντιμετώπιση. Η κατάθλιψη παραδείγματος χάριν θεραπεύεται με τα αντικαταθλιπτικά.
Πολύ κακώς νομίζουν μερικοί ότι δημιουργούν εξάρτηση. Το αντίθετο συμβαίνει: ο
καταθλιπτικός αισθάνεται μετά από λίγο καιρό τόσο καλά που διακόπτει τη
θεραπεία, πριν αυτή ολοκληρωθεί – κάτι που είναι βέβαια λάθος.
Κάποια ψυχοφάρμακα προκαλούν πράγματι εξάρτηση και
γι’ αυτό είναι απαραίτητο όσοι τα παίρνουν να είναι υπό ιατρική παρακολούθηση
για να μην το πάθουν. Όσοι όμως έχουν βαθύτερο ψυχικό πρόβλημα, θα εξαρτηθούν. Αν δεν εξαρτηθούν από τα
ψυχοφάρμακα, θα εξαρτηθούν από άλλες ουσίες. Αυτοί χρειάζονται οπωσδήποτε
ψυχιατρική παρακολούθηση, γιατί η τάση τους είναι εξαρτηθούν από κάτι, ό,τι κι
αν είναι αυτό.
Τέλος υπάρχουν και οι βαριές ψυχικές νόσοι, όπως πχ οι
διάφορες μορφές ψύχωσης, και εδώ η φαρμακευτική αγωγή είναι η μόνη λύση. Με την
κατάλληλη θεραπεία, οι περισσότεροι ασθενείς αναρρώνουν πλήρως από το πρώτο
επεισόδιο της ψύχωσης. Για πολλούς, το πρώτο επεισόδιο είναι και το τελευταίο.
Πώς είναι να πάσχεις από ψύχωση; Να τι λέει κάποιος
που τώρα έχει θεραπευτεί μετά από τη σωστή ψυχιατρική φροντίδα:
«Ήταν σαν να είχα ένα εκατομμύριο
σκέψεις όλες ταυτόχρονα και όμως ήμουν τόσο αποδιοργανωμένος, τίποτα δεν
μπορούσε να πραγματοποιηθεί. Ένιωθα φοβισμένος και ανήσυχος γιατί διαισθανόμουν
ότι κάποιος προσπαθούσε να με βλάψει. Ολοένα και περισσότερο, περνούσα τον
περισσότερο χρόνο μου μόνος στο δωμάτιο μου, μη κάνοντας τίποτα. Δεν ήθελα να
με ενοχλήσουν οι φίλοι ή η οικογένεια μου. Η τηλεόραση άρχισε να εκπέμπει
ειδικά μηνύματα που προορίζονταν μόνο για μένα, ενώ άρχισα να ακούω φωνές που
σχολίαζαν αυτά που έκανα. Κοιτάζοντας πίσω, συνειδητοποιώ πράγματα που απλά δεν
έχουν νόημα πια. Εκείνη την εποχή όμως, έμοιαζαν όλα φυσιολογικά και δεν
ανέφερα τι μου συνέβαινε σε κανέναν. Από τότε που άρχισα τη θεραπεία, κατάλαβα
ότι αντιμετωπίζω κάποιο πρόβλημα υγείας που ονομάζεται ψύχωση».
Οι πάσχοντες από ψυχική νόσο είναι θύματα της κακής
λειτουργίας του εγκεφάλου τους. Δεν φταίνε αυτοί. Δεν είναι ντροπή η αρρώστια
τους, είναι κακοτυχία.
Η Εκκλησία της Σαϊεντολογίας όμως, αυτής της
αμερικάνικης απλοϊκής κοσμοθεωρίας για αγράμματους που άπλωσε τα πλοκάμια της
και στην κακομοίρα την Ελλάδα (δεν μας έφταναν τα προβλήματά μας, ήρθαν τώρα
και αυτοί οι αλλοπαρμένοι και μας φορτώθηκαν) πιστεύει ότι δεν πρέπει να
καταφεύγουμε στους ειδικούς γιατρούς, όταν μας προσβάλει ψυχική αρρώστια. Έχουν
αυτοί τις δικές τους μεθόδους για να μας κάνουν καλά. Αρκεί να ασπαστούμε τις υπαρξιακές
τους μπούρδες.
Και επειδή αυτό δεν είναι εύκολο, διότι εδώ είναι
Ελλάδα με τις γνωστές εμμονές και καθηλώσεις στα πατροπαράδοτα, φόρεσαν τη δορά
προβάτου και μας μιλούν γλυκά και απρόσωπα με καθησυχαστικές ταμπέλες, όπως
αυτή:
«Επιτροπή Πολιτών για τα ανθρώπινα δικαιώματα»
Τι θα σκεφτεί ο ανύποπτος πολίτης, όταν διαβάσει ότι
υπάρχει μια τέτοια επιτροπή πολιτών; Ότι ασφαλώς εδώ πρόκειται για μια
δημοκρατικότατη επιτροπή, ευαίσθητη σε θέματα που αφορούν τα ανθρώπινα
δικαιώματά του και ότι καλό είναι να μάθει περισσότερα πράγματα γι’ αυτήν. Αν
δεν είναι πολύ σχολαστικός αναγνώστης, δεν θα προσέξει ότι κάπου εκεί μέσα η
επιτροπή αυτοαποκαλείται με τα αρχικά CCHR, τα οποία παραπέμπουν ευθέως
στους πονηρούς σαϊεντολόγους. Θα διαβάσει καλή τη πίστει τις ψευτιές τους και
θα νιώσει ανασφαλής και απροστάτευτος απέναντι σε μια επιστήμη που κατασυκοφαντούν.
Οι τύποι έχουν και σελίδα στο fb:
«Ψυχιατρική, μια βιομηχανία θανάτου»
Και πάλι ο χρήστης του fb που θα πέσει πάνω της, δεν θα
υποψιαστεί ότι εδώ κρύβονται σαϊεντολόγοι. Στις Πληροφορίες διαβάζουμε ότι « σκοπός
της σελίδας είναι να προβάλει το έργο του CCHR μέσω του ντοκιμαντέρ Ψυχιατρική:
Μία Βιομηχανία Θανάτου».
Ποιος θα κάτσει τώρα να ψάξει τι είναι αυτό το CCHR; Αρκεί που εδώ θα μάθει για τα
σημεία και τα τέρατα που εκτυλίσσονται στον χώρο της Ψυχιατρικής. Κι αν κανείς
κάνει τον κόπο να ψάξει για το CCHR στο διαδίκτυο, θα δει ότι πρόκειται για μια
σοβαρή επιτροπή πολιτών που μάχεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όλα καλά λοιπόν.
Ό,τι μάθει εδώ, θα είναι η καθαρή αλήθεια και... πω πω, ώστε έτσι λοιπόν με την
Ψυχιατρική! Μακριά! Μακριά να σωθούμε!
Στην επίσημη ιστοσελίδα αυτών των περίεργων
διαβάζουμε:
«Η
ένσταση της Σαηεντολογίας στην ψυχιατρική δεν προκύπτει από καμία επιθυμία να
αρνηθεί τη θεραπεία των παραφρόνων. Αντίθετα, η Εκκλησία αντιτίθεται στην
κακομεταχείριση των παραφρόνων, το οποίο αποτελεί χαρακτηριστικό της
ψυχιατρικής. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Εκκλησία στηρίζει την Επιτροπή
Πολιτών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, η οποία εργάζεται για να εκθέσει και να
εξαλείψει την αποκτήνωση των ασθενών στο όνομα της «ψυχικής υγείας». Μέσα στα
χρόνια η Επιτροπή Πολιτών διερεύνησε και εξέθεσε χιλιάδες και χιλιάδες
περιπτώσεις ψυχιατρικής αμέλειας, κακοποίησης και βαρβαρότητας».
Πώς άραγε εννοεί τη θεραπεία των παραφρόνων η
Σαϊεντολογία; Και για ποια
κακομεταχείριση μιλά; Θα το δούμε παρακάτω. Όσο για την «Επιτροπή Πολιτών για
τα Ανθρώπινα Δικαιώματα», είναι η γνωστή ταμπέλα που αναφέραμε πιο πάνω. Λίαν
καθησυχαστική και λίαν ύπουλη.
«Επίσης,
οι Σαηεντολόγοι δεν πιστεύουν ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να στιγματίζονται με
ετικέτες και να «θεραπεύονται» με «κούρες» που δεν έχουν καμία βάση στην
επιστήμη και είναι βάναυσες στο έπακρο.
Ποιος βάζει ετικέτες στους ψυχικά ασθενείς; Οι
ψυχίατροι; Ή η κοινωνία που ακόμα δεν έχει ξεπεράσει την προκατάληψη; Και με
ποια δεδομένα αναφέρεται σε θεραπείες που δεν έχουν καμιά βάση στην επιστήμη
και είναι βάναυσες; Με τα εξής, όπως διαβάζουμε:
Μέσα
στη μακρά και τραγική ιστορία της, η ψυχιατρική έχει εφεύρει πολλές «θεραπείες»
που τελικά αποδείχθηκαν καταστροφικές στο έπακρο. Τον δέκατο όγδοο και δέκατο
ένατο αιώνα, οι διανοητικά ταραγμένοι ασθενείς κυριολεκτικά υποβάλλονταν σε
βασανιστήρια με τη χρήση συσκευών. Στη συνέχεια ακολούθησαν τα παγωμένα λουτρά
και το σοκ ινσουλίνης. Μετά ήρθε η ηλεκτροσπασμοθεραπεία που προκαλούσε
σπασμένα δόντια και οστά, καθώς και απώλεια της μνήμης και παλινδρόμηση σε
κωματώδη κατάσταση. Έπειτα, ακολούθησε η προμετωπιαία λοβοτομή με παγοκόφτη
μέσω της οφθαλμικής κόγχης. Σήμερα είναι τα ναρκωτικά. Είναι πλέον συνήθης
πρακτική να χαρακτηρίζονται και να στιγματίζονται οι νέοι με διαγνώσεις ψυχικών
διαταραχών, μαζικά. Είναι µια απίστευτα επικερδής επιχείρηση. Αλλά ενώ οι
ψυχίατροι ποντάρουν δισεκατομμύρια, η κοινωνία υποδέχεται μια νέα γενιά δια
βίου τοξικομανών και ως εκ τούτου ακόμα περισσότερους πελάτες για ψυχοτρόπα
φάρμακα.
Η «μακρά
και τραγική ιστορία» που αναφέρουν αυτοί οι παλαβοί είναι τα πρώτα βήματα μιας
επιστήμης που ακόμα δεν ήξερε πώς να αντιμετωπίσει τον ψυχικά πάσχοντα. Όλες
αυτές οι μέθοδοι έχουν πλέον απαγορευθεί. Τα «ναρκωτικά» είναι τα φάρμακα που
επαναφέρουν τον ψυχικά άρρωστο στην κοινωνία και τον καθιστούν ικανό να
εργαστεί, να κάνει οικογένεια, να έχει κοινωνική ζωή και να νιώσει υγιής, όπως
και οι άλλοι γύρω του.
Σήμερα,
η εμπορία των αντικαταθλιπτικών έχει πάρει επίσης εφιαλτικές διαστάσεις και το
σενάριο γίνεται ακόμα πιο ανησυχητικό αν ληφθεί υπόψη η έκρηξη των βίαιων
επεισοδίων που προκαλούν τέτοιου είδους φάρμακα.
.
Κάπως ανάποδα τα βλέπουν τα πράγματα αυτοί οι
παλαβοί.
Όχι τα αντικαταθλιπτικά αλλά η κατάθλιψη έχει
αυξηθεί και σ’ αυτό δεν φταίει η Ψυχιατρική αλλά οι κοινωνικές συνθήκες –αυτό
όμως είναι άλλο θέμα. Ο καταθλιπτικός θα ζητήσει θεραπεία από τον γιατρό, θα
πάρει αντικαταθλιπτικά και θα συνέλθει. Η έκρηξη βίαιων επεισοδίων δεν
οφείλεται σ’ αυτά – που αντίθετα γαληνεύουν τον άρρωστο και τον επαναφέρουν στη
φυσιολογική ζωή. Οφείλεται ή στην έλλειψη θεραπείας των βαρέως πασχόντων ή στη
χρήση απαγορευμένων ψυχοτρόπων ουσιών και σ’ αυτό δεν είναι υπόλογη η
Ψυχιατρική, αλλά ο υπόκοσμος που παρασκευάζει τέτοιες ουσίες και τις
εμπορεύεται. Άτομα με ψυχικά προβλήματα, αντί να πάνε στο γιατρό να βρουν την
ισορροπία τους, καταφεύγουν σ’ αυτές τις απαγορευμένες ουσίες, εθίζονται και κάποια
στιγμή εκτρέπονται σε βίαιες πράξεις. Και τότε ζητείται η συνδρομή των
ψυχιάτρων για να τους επαναφέρουν. Αυτή είναι η σειρά των πραγμάτων.
Επιπλέον,
δεν υπάρχει καμία απολύτως απόδειξη, που να αποδεικνύει ότι οι ασθένειες τις
οποίες αυτά τα φάρμακα ισχυρίζονται ότι θεραπεύουν υπάρχουν – κάτι που σημαίνει
ότι πρόκειται για μια καλομελετημένη και θανατηφόρα φάρσα.
Αυτό
δεν είναι μια «δοξασία της Σαηεντολογίας» ή απλά μια «γνώμη». Αυτό είναι ένα
γεγονός και γι' αυτό οι Σαηεντολόγοι αντιτάσσονται στην ψυχιατρική
κακομεταχείριση
Εδώ πια αυτοί οι ανεκδιήγητοι έχουν ξεφύγει τελείως.
Ώστε δεν υπάρχουν ψυχικές ασθένειες. Και τι υπάρχει; Ασφαλώς κάτι που η Εκκλησία
της Σαϊεντολογίας μπορεί να το διαχειριστεί με τον δικό της τρόπο – αλλά βέβαια
δεν θα σπαταλήσω τον πολύτιμο χρόνο μου να το μάθω από αυτούς. Είναι τόσο
εξόφθαλμη η διαστρεβλωμένη τους σκέψη που δεν χρειάζεται περαιτέρω διερεύνηση
το θέμα.
Προσωπικά μού είναι αδιάφορο σε τι θεό πιστεύει ο
καθένας και τι αρλούμπες κουβαλά στο κεφάλι του που τις έχει αναγάγει σε
θρησκεία, δηλαδή σε τύφλωση. Με εξοργίζει όμως η σκέψη ότι τούτοι εδώ οι
παλαβοί - που όντως χρήζουν ψυχιατρικής
εξέτασης – επιτίθενται σε μια επιστήμη που ανακουφίζει τον άνθρωπο από τη
δυστυχία του, τη θλίψη του, τις αυτοκτονικές ιδέες του και τους άλλους
ιδεασμούς του, από τις σοβαρές ψυχικές αποκλίσεις του, από την απομόνωσή του
από την κοινωνία. Μια επιστήμη που έχει θεραπεύσει αμέτρητους ψυχικά ασθενείς
με τον παρηγορητικό της λόγο, με τη σωστή φαρμακευτική αγωγή και με το σεβασμό
της απέναντι στον πάσχοντα.
Αυτοί οι εμμονικοί με εξοργίζουν ακόμα περισσότερο,
επειδή προσπαθούν να περάσουν στον κόσμο τις διεστραμμένες ιδέες τους ύπουλα, κρυμμένοι
πίσω από άσχετες ταμπέλες, χωρίς να φαίνονται και χωρίς να δηλώνουν την
ταυτότητά τους, ώστε ο κόσμος να ξέρει με ποιους έχει να κάνει.
Όλο και κάποιος αφελής θα τσιμπήσει τελικά και θα
οδηγηθεί μέσω ατραπών στη Σαϊεντολογία.
Ας θυμηθούμε επί τη ευκαιρία τις ανοησίες του
ανεγκέφαλου Τομ Κρουζ που έχει ασπαστεί τη Σαϊεντολογία. Αρνήθηκε ότι υπάρχει η
πολύ σοβαρή επιλόχειος κατάθλιψη που είναι ικανή να οδηγήσει τη νέα μητέρα στην
αυτοκτονία, ακόμα και στην παιδοκτονία, και από την οποία είχε προσβληθεί η
συνάδελφός του Μπρουκ Σιλντς. Η ηθοποιός έλαβε την κατάλληλη θεραπεία και
συνήλθε, ο Κρουζ όμως ανέφερε δημόσια τις επικίνδυνες ιδεοληψίες του και
καταφέρθηκε κατά της συναδέλφου του. Το θέμα έλαβε τότε μεγάλες διαστάσεις.
Δείτε εδώ τι είπε ο αμόρφωτος που νομίζει πως τα ξέρει όλα:
Σημείωση:
Τα ψυχοφάρμακα, όπως και όλα τα φάρμακα, πρέπει να
τα παίρνουμε με συνταγή του γιατρού. Αν αυτοσχεδιάζουμε, μπορεί να έχουμε
διάφορες δυσάρεστες παρενέργειες. Γι’ αυτές δεν θα φταίνε τα φάρμακα αλλά οι
αυτοσχεδιασμοί μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου