Καίτη Βασιλάκου: Απριλίου 2015

29/4/15

Άρον την υπόληψιν (διήγημα)

H κατάθλιψη έχει διάφορα συμπτώματα.

Εγώ έχω τα εξής: ακατάσχετη λαιμαργία και ακατάσχετο κάπνισμα, αϋπνία και γενικότερες διαταραχές του ύπνου, τεμπελιά, αγοραφοβία, τάσεις απομόνωσης και αυτοκτονικές σκέψεις.

Με αυτό τον εξοπλισμό έπρεπε να περάσω τρεις περίπου εβδομάδες, όσο να τελειώσει η θερινή άδειά μου και να μπω ξανά στους γνωστούς ρυθμούς της εργασίας, οπότε η κατάθλιψη θα υποχρεωνόταν να υποχωρήσει στα σκοτεινά λαγούμια της και να μ’ αφήσει ήσυχη μέχρι τα Χριστούγεννα.

Διαβάστε περισσότερα »

25/4/15

"Πολλές οι μεταμέλειες..."

Πολλές οι μεταμέλειες

τώρα

την εποχή του απολογισμού,

κυρίως

για τους μάταιους έρωτες,

για τα ανόητα λόγια

που ανταλλάχθηκαν,

για τις ηδονές

που ξεχάστηκαν.

Μόνο κάτι αναμνήσεις

έχουν απομείνει

μάλλον ντροπιαστικές,

κάτι σκηνές

γελοίες,

ένας απόλυτα

σπαταλημένος χρόνος

προς τη Μητέρα Φύση

που δικαίως με μισεί,

δικαίως με απεχθάνεται,

εφόσον

δεν αναπαράχθηκα.

Άδικα επομένως

με είχε ρίξει

στις κραιπάλες,

είχε ζαλίσει το μυαλό μου,

με εξέθεσε

σε άσκοπες υπερβολές

αυτή η ματαιόδοξη Μητέρα.

15/4/15

Ναι στη νόμιμη άμβλωση.

Σε ένα κόσμο όπου η ανθρώπινη ζωή ( και η ζωή γενικώς) δοκιμάζεται με παντοίους τρόπους, θα περίμενε κανείς ότι θα αντιμετωπίζαμε με περισσότερη λογική και ψυχραιμία το θέμα της άμβλωσης.

Αν και στην Ελλάδα σχετικά λίγοι (αλλά όχι αμελητέοι ) είναι οι φανατικοί κατά των αμβλώσεων, σε άλλες χώρες το ποσοστό τους είναι μεγαλύτερο ή εν πάση περιπτώσει κάνουν μεγαλύτερο θόρυβο, ώστε να μας αναγκάσουν να τους προσέξουμε.

Διαβάστε περισσότερα »

7/4/15

Αποφασισμένος (μικρό διήγημα)

Εκείνο το πρωί σηκώθηκε από το κρεβάτι αποφασισμένος να βγει επιτέλους έξω. Πρώτα θα έπαιρνε το πρωινό του, θα διάβαζε λίγο και μετά θα ντυνόταν και θα έβγαινε. Θα έκανε βόλτα στους δρόμους, θα χάζευε, θα έπινε ένα καφέ σε κάποια καφετέρια και γυρίζοντας πίσω θα ψώνιζε από το σουπερμάρκετ της γειτονιάς του κάτι λίγα χρειώδη, φρούτα, ψωμί και γάλα οπωσδήποτε.

Διαβάστε περισσότερα »