Πράξιλλα, "Ύμνος στον Άδωνη", απ. 747 Page

 

 

 

Το πιο ωραίο που εγκαταλείπω

είναι το φως του ήλιου

κι ύστερα τα αστέρια που φεγγοβολούν

και της σελήνης η μορφή.

Μα και τα ωραία πεπόνια και τα μήλα

και τα αχλάδια.

 

κάλλιστον μὲν ἐγὼ λείπω φάος ἠελίοιο,

δεύτερον ἄστρα φαεινὰ σεληναίης τε πρόσωπον

 ἠδὲ καὶ ὡραίους σικύους καὶ μῆλα καὶ ὄγχνας·

***

 Οι στίχοι προέρχονται από τον Ύμνο στον Άδωνη και είναι η απάντηση που έδωσε ο θνήσκων Άδωνις, όταν ρωτήθηκε για ποιο πράγμα από αυτά που άφηνε πίσω του λυπόταν πιο πολύ.

(Πηγή: Η Πύλη για την Eλληνική Γλώσσα).