Είναι τώρα τρεις μήνες που έλαβα στο ίνμποξ ένα μήνυμα στα
αγγλικά από κάποια άγνωστή μου Κολομπιάνα που μου συστήθηκε ως ποιήτρια και
μεταφράστρια και μου πρότεινε να μεταφράσει ποιήματά μου στα ισπανικά, τα οποία
θα δημοσιεύονταν σε εξέχοντα περιοδικά στο Μεξικό, στη Χιλή, στην Αργεντινή,
στην Κολομβία, στο Περού, στην Ισπανία και στη Βενεζουέλα, καθότι εκτός από
ποιήτρια και μεταφράστρια ήταν και literary agent και promoter.
Πήγα από περιέργεια στη σελίδα της και είδα πράγματι διάφορα
ποιήματα δικά της και άλλων και μεταξύ αυτών και μερικών Ελλήνων μεταφρασμένα
στα ισπανικά.
Χμ, σκέφτηκα, ενδιαφέρον.
Εντάξει, της έγραψα, αν και είχα τις επιφυλάξεις μου.
Η
Κολομπιάνα μού απάντησε ότι είχε διαβάσει κάποια ποιήματά μου πολλά υποσχόμενα
και μου πρότεινε να της στείλω δέκα πέντε ποιήματα, μια βιογραφία μου και
τέσσερις φωτογραφίες μου. Θα επέλεγε να δημοσιεύσει τα δέκα από αυτά,
μεταφρασμένα στην ισπανική γλώσσα, σε δυο σπουδαία ισπανόγλωσσα περιοδικά καθώς
επίσης και στην ιστοσελίδα της και μου ζητούσε 110 ευρώ για τον κόπο της. (Εδώ
άρχισα να γίνομαι πιο προσεχτική).
«Μεταφράζω επίσης διηγήματα, μυθιστορήματα, δοκίμια κλπ»,
συνέχιζε η Κολομπιάνα, «και θα ήταν χαρά μου να με επιλέξεις ως μεταφράστριά
σου. Τα ισπανικά ανοίγουν πολλές πόρτες! Θα πάρεις μέρος, αγαπητή μου ποιήτρια,
σε Ανθολογίες, σε φεστιβάλ, σε ρεσιτάλ για ισπανόφωνους και σε άλλα πολλά!»
(Χμμμ)
Ο ενθουσιασμός της ήταν ασυγκράτητος: με πληροφόρησε ότι
γράφει σε διάφορα παγκοσμίως διάσημα περιοδικά και ότι μεταφράζει από αγγλικά,
ρωσικά, ιταλικά, γαλλικά μέχρι ελληνικά, πορτογαλικά και γερμανικά.
«Είμαι πολύ επαγγελματίας και υπεύθυνη», υπογράμμιζε.
Με παρότρυνε να δω τη δουλειά της στο φέις μπουκ και στο
γκουγκλ κι αν έχω ακόμα αμφιβολίες να ρωτήσω άλλους συγγραφείς, τους οποίους
έχει μεταφράσει. (Κάπου 90, μου διευκρίνιζε).
«Στ’ αλήθεια πιστεύω ότι οι ισπανόφωνοι θα σε λατρέψουν!»,
αναφωνεί σε κάποιο σημείο.
Ακολουθεί μια σειρά περιοδικών από τη Χιλή, το Μεξικό, την
Κολομβία, το Βέλγιο (!), το Περού κλπ. με τα οποία συνεργάζεται.
Να μην τα πολυλογούμε, εγώ έκανα ό,τι μου είπε, της έστειλα
δέκα πέντε ποιήματα, ένα βιογραφικό και 3 φωτογραφίες και τη ρώτησα πώς θέλει
να της στείλω τα 110 ευρώ. Μου απάντησε πώς να το κάνω και ωραία, κανονίστηκε κι
αυτό.
Πριν της στείλω όμως τα χρήματα, έριξα μια πιο προσεκτική
ματιά στις μεταφράσεις της. Η μικρή Κολομπιάνα δεν ήξερε ότι εγώ ήξερα
ισπανικά. Εγώ όμως που ήξερα, είδα κάτι ελληνικά ποιήματα και τη μετάφρασή τους
που έμοιαζε πολύ με εκείνη την αυτόματη του Google.
Ωραία φάμπρικα, σκέφτηκα. Παίρνεις το ξενόγλωσσο ποίημα, το
βάζεις στην αυτόματη μετάφραση, βγαίνει μια ρωσική σαλάτα (ισπανική στην
περίπτωσή μας), το ποστάρεις στο φέις μπουκ, ο αλλόγλωσσος ποιητής δεν ξέρει
ισπανικά, βλέπει τη ρωσική (ισπανική) σαλάτα και καταευχαριστιέται.
Έτσι, όταν της έστειλα τα ποιήματά μου, της ζήτησα, πριν τα
δημοσιεύσει, να μου τα στείλει μεταφρασμένα να τα δω. «Διότι ξέρω ισπανικά, my dear»,
σημείωσα στο τέλος.
Η Κολομπιάνα θα πρέπει να κατάπιε την (ισπανική) γλώσσα της.
Έκτοτε εχάθη. Χρήματα δεν έλαβε. Σήμερα, από περιέργεια, πήγα στη σελίδα της.
Με έχει διαγράψει από φίλη.
Και για του λόγου το αληθές, ιδού ένα ποίημα από τα ισπανικά
στα αυτόματα ελληνικά που διάβασα:
UNA FLOR
Con esa mirada
tuya
arde
Latinoamérica, me dices
Pero es
Latinoamérica quien
me observa en
llamas
y esparce mis
cenizas
Dios hace con
los muertos maravillas
Mira cómo ardes
con la mirada
de esta difunta
Siente cómo
sopla
mi cadáver tus cenizas
ΕΝΑ ΑΝΘΟΣ
Με αυτό το βλέμμα σου
Καίγεται η Λατινική Αμερική πες μου
Αλλά η Λατινική Αμερική είναι ποιος
κοίτα με στις φλόγες
και σκορπίζω τις στάχτες μου
Ο Θεός κάνει θαύματα με τους νεκρούς
Παρακολουθώ να καίγεσαι με τα μάτια σου
αυτού του νεκρού
Νιώσε το να φυσάει
πτώμα μου οι στάχτες σου
(Όποιος ξέρει ισπανικά, θα το διασκεδάσει περισσότερο).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου