"Animula vagula blandula"

Ψυχούλα, μικρή περιπλανώμενη, γλυκούλα,

φιλοξενούμενη του σώματος και σύντροφός του,

σε ποιους τώρα θα φύγεις τόπους,

χλομούλα, παγωμένη και γυμνούλα,

κι ούτε αστεία πια θα λες, όπως το έκανες.

Animula vagula blandula,

hospes comesque corporis,

quae nunc abibis in loca,

pallidula, rigida, nudula,

nec ut soles dabis iocos?

Imperator Hadrianus, III

Η μετάφραση δική μου.