Στο
αποτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα στην Τουρκία που εμβρόντητος όλος ο κόσμος παρακολούθησε
να ξετυλίγεται ζωντανά μπροστά στα μάτια του, είδαμε σκηνές τρόμου, σκηνές ηρωισμού
και σκηνές βαρβαρότητας.
Τα
μέσα κοινωνικής δικτύωσης απέδειξαν την απίστευτη δύναμή τους, όταν σε μια
Τουρκία παγωμένη από τον φόβο των τανκς εμφανίζεται ο Πρόεδρός της σε μια οθόνη
τηλεφώνου και καλεί τον λαό να κατέβει στους δρόμους. Και ξαφνικά οι δρόμοι πλημμυρίζουν
από νεαρούς άνδρες αποφασισμένους να εμποδίσουν το στρατιωτικό πραξικόπημα.
Και
το καταφέρνουν.
Άδικα
πυροβολούν οι στρατιωτικοί πρώτα στον αέρα και μετά στο πλήθος. Οι πολίτες δεν
κάνουν πίσω. Κάποιοι τραυματίζονται, κάποιοι χάνουν τη ζωή τους. Αλλά δεν
υποχωρούν.
Λίγες
ώρες αργότερα έχουν καταφέρει το αδιανόητο: το στρατιωτικό πραξικόπημα
αποτυγχάνει.
Ως
εδώ όλα καλά και μεγαλειώδη. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν κάνει το θαύμα
τους, ο λαός αποδεικνύει τον ηρωισμό του και την αφοσίωσή του στον εκλεγμένο
του άρχοντα και η δημοκρατία ενίκησε.
Μπράβο
και χαρήκαμε όλοι.
Μετά
άρχισαν τα παρατράγουδα. Διότι ο γενναίος λαός τριγυρνώντας ασύνταχτος στους
δρόμους και με μια αχαλίνωτη αίσθηση παντοδυναμίας μετατράπηκε μέσα σε λίγη ώρα σε όχλο.
Τη
μανία του την πλήρωσαν νεαρά παιδιά που φορούσαν τη στολή του φαντάρου. Νεαρά
παιδιά που δεν ήξεραν τι τους γινόταν, που απλά υπάκουσαν σε διαταγές ανωτέρων
τους και καλά-καλά δεν καταλάβαιναν τι έκαναν. Ήταν ο πιο εύκολος στόχος.
Κάποια
από αυτά έχασαν τη ζωή τους με τραγικό τρόπο πέφτοντας στα χέρια ενός
μανιασμένου όχλου. Κάποια άλλα χτυπήθηκαν βάναυσα και διαπομπεύτηκαν.
Ο
Πρόεδρος που παρακίνησε τον λαό του να βγει στους δρόμους και να υπερασπιστεί τη
δημοκρατία δεν έκανε τον κόπο να ξαναβγεί και να συστήσει στους οπαδούς του
ψυχραιμία για να μη χυθεί αδελφικό αίμα.
Οι
μόνοι που ένιωσαν ότι αυτό είναι ύψιστο ανθρωπιστικό καθήκον ήταν οι Τούρκοι
αστυνομικοί. Αυτοί οι τόσο μισητοί ένστολοι που αντιμετωπίζονται από την
κοινωνία απαξιωτικά, επειδή είναι υποχρεωμένοι να εκτελούν τις διαταγές των
ανωτέρων τους, αυτοί ήταν οι μόνοι που προσπάθησαν να προστατέψουν τους
ανυπεράσπιστους στα χέρια του όχλου στρατιώτες.
Βεβαίως
ήταν με το μέρος του όχλου ή του γενναίου λαού και της δημοκρατίας – επιλέξτε
ό,τι προτιμάτε. Αντιπαρατέθηκαν κι
εκείνοι στα τανκς και στο παράνομο πραξικόπημα. Αλλά τίμησαν τη στολή που
φορούσαν, δεν τη ντρόπιασαν.
Δείτε
αυτό βίντεο:
Σε
μια αποπνικτική από τον καπνό ατμόσφαιρα ένας νεαρός στρατιώτης μέσα στο
τεθωρακισμένο έχει κυκλωθεί από φανατισμένους «δημοκράτες». Δεν έχει καμιά
ελπίδα σωτηρίας. Πρέπει να είναι πολύ φοβισμένος, αλλά δεν έχει δίοδο διαφυγής.
Ένας
πολίτης ανεβαίνει στο τεθωρακισμένο και προσπαθεί να τον βγάλει έξω. Τον
αρπάζει από τα μαλλιά και τον τραβά. Ο στρατιώτης δεν αντιστέκεται, αλλά ο
πολίτης δεν καταφέρνει να τον βγάλει και ικανοποιείται με το να τον ποδοπατήσει
με δύναμη στο κεφάλι.
Ο
στρατιώτης προβάλλει ως τη μέση από το τεθωρακισμένο θέλοντας προφανώς να
παραδοθεί. Δέχεται λιθοβολισμό από τον όχλο. Ευτυχώς δεν υπάρχουν εκεί κοντά
μεγάλες κοτρώνες που θα μπορούσαν να του λιώσουν το κεφάλι. Οι πέτρες είναι
μικρές, αλλά πέφτουν βροχή.
Σκύβει
απελπισμένος και σκεπάζει το κεφάλι με τα χέρια του. Καταλαβαίνει όμως ότι κάτι
τέτοιο δεν έχει νόημα, εφόσον οι πετριές συνεχίζονται. Σηκώνει τα χέρια ψηλά
δηλώνοντας ότι παραδίδεται. Δυο άνδρες ανεβαίνουν στο τεθωρακισμένο. Δείχνουν
πιο ψύχραιμοι.
Τότε
εμφανίζεται ο αστυνομικός. Αγκαλιάζει τον στρατιώτη, τη στιγμή που μια ακόμα
πέτρα τον χτυπά στο στήθος. Ο στρατιώτης φαίνεται εξουθενωμένος. Ο αστυνομικός
στρέφεται στους εξαγριωμένους συμπατριώτες του και τους κάνει νόημα να
ηρεμήσουν. Αγκαλιάζει ξανά τον στρατιώτη και προσπαθεί να τον τραβήξει έξω από
το τεθωρακισμένο. Δεν τα καταφέρνει, γιατί ο στρατιώτης έχει χάσει τις δυνάμεις
του. Νιώθοντας όμως ότι ο αστυνομικός έχει έρθει για να τον προστατέψει, κάνει
μια προσπάθεια. Βγαίνει και κάθεται πάνω στο τεθωρακισμένο.
Ο
αστυνομικός στρέφεται ξανά στον όχλο και του κάνει νόημα να ηρεμήσει. Δεν
μπορούμε να ξέρουμε τι λέει από κάτω ο όχλος. Μπορούμε όμως να υποθέσουμε κι
αυτό μας τρομάζει κι εμάς. Όμως η παρουσία του ένστολου αστυνομικού – αυτού που
σε άλλες περιπτώσεις θα ήταν κόκκινο πανί για τον όχλο που θα τον είχε κάνει
κομματάκια – έχει φαίνεται αποτέλεσμα. Διότι τώρα ο αστυνομικός είναι φίλος του
λαού και της δημοκρατίας.
Ο
αστυνομικός γυρίζει ξανά προς το μέρος του στρατιώτη και τον παίρνει στην
αγκαλιά του. Αυτός αφήνεται με εμπιστοσύνη. Κατεβαίνουν από το τεθωρακισμένο
και φεύγουν. Κανείς δεν σκέφτεται να τους επιτεθεί.
Έτσι
μέσα σε μια φλεγόμενη πόλη, όπου Τούρκοι επιτίθενται σε Τούρκους, τους
εξευτελίζουν, τους διασύρουν, τους χτυπούν και τους σκοτώνουν, οι μόνοι που
διατηρούν την ψυχραιμία τους και τιμούν το αξίωμα που τους δόθηκε είναι οι αστυνομικοί.
Αυτοί
που μεθαύριο θα διαταχθούν να αντιμετωπίσουν διαδηλώσεις και θα υποχρεωθούν να
αντιπαραταχθούν στους αδελφούς τους, αυτοί ακριβώς στο προχθεσινό στρατιωτικό
πραξικόπημα έσωσαν τους αδελφούς τους από το λιντσάρισμα του όχλου και τίμησαν
τη στολή τους.
Δημοσιεύτηκε στην Ελεύθερη Ζώνη
Δημοσιεύτηκε στην Ελεύθερη Ζώνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου