Απ’
το παράθυρο κοιτάζω
φυλές
αλλόγλωσσες
περνούν
απ’ το κατώφλι μου
απάτριδες
κι ανέστιες
σέρνουν
τα βήματά τους
κοιτάζοντας
μακριά
προς
ένα φως
που
μόνο εκείνες βλέπουν
στα
δυο σπασμένη η ζωή τους
σπασμένος
και στα δυο ο τόπος μου
φόβος,
συμπόνια ανακατεύονται
ένα
εκρηκτικό υλικό
κάποιοι
τρίβουν τα χέρια τους
κρυφοί
προδότες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου