Όχι, δεν είμαστε αυτοκτονικός λαός

  

Τι κοινό έχει η Ελλάδα με τις εξής 42 καθυστερημένες χώρες του πλανήτη:

Τσαντ, Μάλι, Γουινέα, Γουινέα Μπισάου, Κατάρ, Πράσινο Ακρωτήριο, Μεξικό, Ινδονησία, Τατζικιστάν, Δομινικανή Δημοκρατία, Λιβερία

και

Μποτσουάνα, Υεμένη, Νίγηρας, Αραβικά Εμιράτα, Περού, Γεωργία, Λευκορωσία, Ν. Αφρική, Μαλαισία, Αρμενία, Γκάνα, Φιλιππίνες, Αϊτή, Βενεζουέλα, Μαυριτανία, Ναμίμπια, Τυνησία, Μπαχάμες, Μπαρμπάντος, Ιορδανία, Αλγερία, Αίγυπτος, Λιβύη, Αζερμπαϊτζάν, Ιράκ, Τζαμάικα, Ομάν, Λίβανος, Κουβέιτ, Συρία, Σαουδική Αραβία;

Αν είναι να υπολογίσουμε το οικονομικό και πολιτισμικό επίπεδο μιας χώρας από το ποσοστό των αυτοκτονιών της, τότε εντάξει: ανήκουμε σε μια υπανάπτυκτη χώρα με χαμηλότατο ποσοστό αυτοκτονιών, όπως χαμηλότατο είναι και στις συνάδελφες προαναφερθείσες χώρες, των οποίων το κυριότερο γνώρισμα είναι η πολιτιστική καθυστέρηση (και η φτώχεια στις περισσότερες από αυτές).

Παρά τον ορυμαγδό των τελευταίων δύο-τριών ετών περί του αντιθέτου, η αλήθεια είναι αυτή: η Ελλάδα ανήκει στην ομάδα των χωρών με το χαμηλότερο ποσοστό αυτοκτονιών, 32^η από το τέλος ή  141^η από την αρχή σε σύνολο 172 χωρών.

Θυμωμένος λαός μπορεί να είμαστε, γκρινιάρης και παραπονιάρης και με κρίσεις μελαγχολίας, ναι, αλλά αυτοκτονικός λαός δεν είμαστε επ’ ουδενί.

Παρέα με μας είναι οι παρίες αυτού του κόσμου. Γιατί άραγε; Γιατί είμαστε η μοναδική χώρα της Ευρώπης όπου οι αυτοκτονίες είναι τόσο λίγες; Γιατί σύντροφοί μας σ’ αυτή τη μακάβρια ομάδα είναι οι λαοί της Αφρικής και οι Άραβες; Τι κοινό έχουμε εμείς οι «πολιτισμένοι Ευρωπαίοι» με αυτούς τους παρακατιανούς και αρνούμαστε να συμπορευτούμε στις αυτοκτονίες με τους πιο ανεπτυγμένους; Να ανησυχούμε άραγε ή να χαιρόμαστε;

Δείτε αυτόν εδώ το χάρτη. Δείχνει τα ποσοστά αυτοκτονιών παγκοσμίως το 2014:

http://www.worldlifeexpectancy.com/cause-of-death/suicide/by-country/

Την πρωτιά ωστόσο σ’ αυτή τη δυσάρεστη υπόθεση δεν την έχουν τελικά ούτε οι ανεπτυγμένες χώρες. Δείτε:

Πρώτη χώρα είναι η Γουιάνα με ποσοστό αυτοκτονιών 43, 22. Ακολουθούν: Κορέα (Βόρεια και Νότια) με ποσοστά 37,44 και 29,34 αντιστοίχως, Λιθουανία (28,94), Σρι Λάνκα (28,77), Σουρινάμ (28,68) και Μοζαμβίκη (25,85).

Ο μύθος περί αυτοκτονικής Σουηδίας καταρρίπτεται: Είναι 58^η στον κατάλογο και προηγούνται οι εξής ευρωπαϊκές χώρες: Λιθουανία, Ουγγαρία, Λεττονία, Πολωνία, Μαυροβούνιο, Εσθονία, Φινλανδία, Βέλγιο, Ισλανδία, Σερβία, Γαλλία και Αυστρία.

Κατά ένα περίεργο τρόπο οι περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες δεν βρίσκονται στην πρώτη ομάδα των χωρών με τα υψηλά ποσοστά αυτοκτονιών αλλά στη δεύτερη και την τρίτη ομάδα, όπου τα ποσοστά είναι σχετικά μικρότερα, ενώ είναι εντελώς απούσες από την τέταρτη ομάδα, όπου τα ποσοστά είναι πολύ χαμηλά. Σ’ αυτή την τέταρτη ομάδα βρίσκεται μόνο η Ελλάδα από τον λεγόμενο πολιτισμένο κόσμο παρέα με Αφρικανούς και Άραβες.

Οι γείτονές μας αποδεικνύονται περισσότερο αυτοκτονικοί από μας και κανείς τους δεν ανήκει στην τέταρτη και τελευταία ομάδα, όπου ανήκουμε εμείς:

Τουρκία:  7,62

Βουλγαρία: 11,08

Αλβανία: 5,93

Σκόπια: 5,42

Ελλάδα: 3,86

Ωστόσο, για να είμαστε αντικειμενικοί, μια μικρή αύξηση έχει παρατηρηθεί στις αυτοκτονίες, δεδομένου ότι το 2004 το ποσοστό των αυτοκτονιών στην Ελλάδα  ήταν στο 3, 2.

http://www.suicide.org/international-suicide-statistics.html

Τον τελευταίο καιρό πάντως δεν ακούμε τίποτα σχετικό. Σταμάτησαν εντελώς να αυτοκτονούν οι Έλληνες; Όχι, βέβαια! Οι αυτόχειρες δυστυχώς εξακολουθούν να προχωρούν στο απονενοημένο τους διάβημα, απλώς τα ΜΜΕ δεν το αναφέρουν πια, όπως δεν το ανέφεραν και πριν μερικά χρόνια.

Παρατηρώντας τον σχετικό χάρτη βλέπουμε ότι λαοί με πολύ χαμηλή ποιότητα ζωής είναι στον κατάλογο άλλοι πρώτοι και άλλοι τελευταίοι. Έτσι, στη Σρι Λάνκα παραδείγματος χάριν το ποσοστό των αυτοκτονιών ανέρχεται στο 28,77, στη Μοζαμβίκη στο 25,85, στην Τανζανία στο 23,34, ενώ αντίθετα στη Τζαμάικα στο 1,22, στη Ναμίμπια στο 2,61 και στις Φιλιππίνες στο 2,94.

Βλέπουμε επίσης ότι η Ρωσία και οι συγγενείς σλαβικές χώρες έχουν υψηλά ποσοστά αυτοκτονιών.

Μπαίνει κανείς τελικά στον πειρασμό να μιλήσει για αυτοκτονικό γονίδιο που κάποιοι λαοί είναι καταδικασμένοι να φέρουν.

Τελειώνοντας αξίζει νομίζω να αναφέρω τα ποσοστά των αυτοκτονιών παγκοσμίως, όπως αυτά κυμαίνονται από το 1950 ως το 2010:

1950: 13,2

1960: 13,2

1970: 13,2

1980: 13,2

1990: 12,5

2000: 11,8

2001: 10,7

2002: 10,9

2003: 10,8

2004: 11,0

2005: 11,0

2010: 12,1

http://www.infoplease.com/ipa/A0779940.html

Όπως φαίνεται, εκεί γύρω στο 2000 οι άνθρωποι αισθάνθηκαν μια ιδέα καλύτερα, αλλά δέκα χρόνια αργότερα άρχισαν πάλι να αισθάνονται χειρότερα. Κι αυτό μάλλον οφείλεται στην παγκόσμια οικονομική κρίση.

http://www.medicalnewstoday.com/articles/266181.php

Η αύξηση του ποσοστού των αυτοκτονιών στην Ελλάδα από το 3,2 το 2004 στο 3,86 το 2014 οφείλεται προφανώς στον ίδιο λόγο.