1/10/11

Ανήλικοι εγκληματίες



Στις Ηνωμένες Πολιτείες ο δεκαπεντάχρονος Peter A. καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, χωρίς δυνατότητα να βγει ποτέ από τη φυλακή. Είχε πάρει μέρος σε μια ληστεία, κατά τη διάρκεια της οποίας δύο άνθρωποι δολοφονήθηκαν. Η δική του συμμετοχή σ’ αυτή την εγκληματική πράξη ήταν ότι είχε κλέψει το βαν που χρησιμοποιήθηκε στη ληστεία και ότι βρισκόταν μέσα σ’ αυτό, όταν διαπράχθηκαν οι φόνοι. Ωστόσο δικάστηκε και καταδικάστηκε για διπλή δολοφονία.


 Ο Peter A. δεν είναι δυστυχώς η μοναδική περίπτωση ανήλικου στις Ηνωμένες Πολιτείες που δικάστηκε από δικαστήριο ενηλίκων και καταδικάστηκε ως δολοφόνος. Μερικές χιλιάδες ισοβίτες στις Ηνωμένες Πολιτείες που είναι τώρα ενήλικοι, διέπραξαν το έγκλημά τους, όταν ήταν έφηβοι. Ένα 16% από αυτούς ήταν τότε 13-15 ετών. Τα παιδιά αυτά κλείστηκαν σε φυλακές ενηλίκων μαζί με σεξουαλικά ανώμαλους , με γκάνγκστερ και κακοποιούς κάθε λογής, σε ένα πολύ σκληρό και βίαιο περιβάλλον, όπου η αντικοινωνική συμπεριφορά είναι ο φυσιολογικός τρόπος ζωής.
Οι οργανώσεις Human Rights Watch και Amnesty International βρήκαν ότι από τους εφήβους που βρίσκονται καταδικασμένοι σε ισόβια στις αμερικανικές φυλακές, ένα 26% έχει καταδικαστεί για “felony murder”. Ο όρος αυτός σημαίνει ότι οποιοσδήποτε έχει αναμιχθεί σε σοβαρό έγκλημα, στο οποίο κάποιος σκοτώθηκε, είναι το ίδιο ένοχος για το φόνο, άσχετα αν δεν προκάλεσε άμεσα ή με προσωπικό τρόπο το θάνατο του θύματος.
Η αμερικανική κοινή γνώμη, φοβισμένη πιθανόν από την αύξηση της παιδικής και εφηβικής εγκληματικότητας, προτιμά να βλέπει τους ανήλικους παραβάτες ως ολοκληρωμένες εγκληματικές προσωπικότητες που πρέπει να δικάζονται από δικαστήρια ενηλίκων και να φυλακίζονται σε φυλακές ενηλίκων. Η μόνη παραχώρηση που έχει γίνει, ήταν να τροποποιηθεί ένας παλαιότερος νόμος και να απαγορευθεί η θανατική ποινή ανηλίκων.



Ένα ποσοστό 55% των αμερικανών πιστεύει ότι ο αποφασιστικός παράγοντας  για μια καταδίκη είναι το ίδιο το έγκλημα και όχι ο δράστης. Σε 26 πολιτείες τα ισόβια είναι η ποινή που επιβάλλεται σε όλους όσοι έχουν κάνει φόνο πρώτου βαθμού ανεξάρτητα από την ηλικία τους.
Οι ΗΠΑ και η Σομαλία είναι δύο από τις ελάχιστες χώρες στον κόσμο που αντιμετωπίζουν τον ανήλικο εγκληματία ως ενήλικο. Συνολικά 13 χώρες μόνο στον κόσμο έχουν τέτοιους σκληρούς νόμους για τους ανήλικους  παραβάτες, αλλά στην πράξη μόνο δώδεκα έφηβοι εκτός Ηνωμένων Πολιτειών βρίσκονται σε ισόβια χωρίς αναστολή (στο Ισραήλ, τη Νοτιοαφρικανική Ένωση και την Τανζανία).



Μπορεί ένα παιδί δεκατριών, δεκατεσσάρων και δεκαπέντε χρονών να συνειδητοποιήσει το μέγεθος της πράξης του; Αν δεν του επιτρέπεται να ψηφίζει ή να οδηγεί ή να αγοράζει αλκοόλ και τσιγάρα, με ποια λογική δικάζεται από δικαστήριο ενηλίκων;  Αν ένας έφηβος κάτω των δεκαέξι ετών θεωρείται ανεύθυνος και η ερωτική σχέση μαζί του θεωρείται σεξουαλική αποπλάνηση, πώς μετά μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνος για ένα έγκλημα;
Όσοι είναι υπέρ της αυστηρής αντιμετώπισης των εφήβων εγκληματιών υποστηρίζουν ότι  μια ελαφρά ποινή δεν δίνει στο παιδί το μάθημα που του χρειάζεται και γι αυτό, αν κάνει ένα ειδεχθές έγκλημα, θα πρέπει να περάσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής του στη φυλακή. Σήμερα, υποστηρίζουν,  τα παιδιά καταλαβαίνουν πολύ περισσότερα από ό,τι στο παρελθόν, καταλαβαίνουν τι σημαίνει βία και ξέρουν πώς να χρησιμοποιούν ένα όπλο. Είναι παράλογο να πιστεύουμε ότι ένα σύγχρονο παιδί που βλέπει καθημερινά γύρω του τη βία στις ειδήσεις, δεν γνωρίζει τι σημαίνει φόνος.
Όσοι είναι αντίθετοι σε μια τέτοια λογική, έχουν τα δικά τους επιχειρήματα.
Στις φυλακές ανηλίκων, λένε, το σύστημα βοηθά το παιδί να επανενταχθεί στην κοινωνία δίνοντάς του μια δεύτερη ευκαιρία. Βγαίνοντας από μια φυλακή ανηλίκων θα έχει πολύ λιγότερες πιθανότητες να εγκληματήσει απ’ ό,τι βγαίνοντας από μια φυλακή ενηλίκων. Το παιδί δεν έχει την πνευματική ή την ηθική ικανότητα να συνειδητοποιήσει τις συνέπειες της πράξης του. Τέλος ένα παιδί δεν πρέπει να έχει πρόσβαση σε φονικά όπλα. Ενήλικοι που έδωσαν στα παιδιά όπλα, τα οποία αυτά χρησιμοποίησαν κατόπιν σε βίαια εγκλήματα, πρέπει να θεωρούνται τουλάχιστον το ίδιο ένοχοι με εκείνα.
Αν και εμείς στην Ευρώπη δεν έχουμε καμιά αμφιβολία ότι ο ανήλικος εγκληματίας πρέπει να αντιμετωπίζεται ανάλογα με την ηλικία του, ωστόσο όσοι έχουν αντίθετη γνώμη ας λάβουν υπόψη τους τέλος πάντων και τα πορίσματα της επιστήμης. Οι νευροεπιστήμες έχουν σήμερα καταλήξει στο συμπέρασμα ότι  ο προμετωπιαίος λοβός του εγκεφάλου που ελέγχει τις παρορμήσεις, την ικανότητα πρόβλεψης των συνεπειών και της σωστής αντίδρασης απέναντι στα εξωτερικά γεγονότα συνεχίζει να αναπτύσσεται μέχρι την ηλικία των είκοσι ετών.


http://www2.scholastic.com/browse/article.jsp?id=10864

http://www.time.com/time/nation/article/0,8599,110232,00.html



Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην Ελεύθερη Ζώνη:
 http://www.elzoni.gr/html/ent/142/ent.14142.asp






7 σχόλια:

Νίκος (nikolaos1982@yahoo.com) είπε...

Συγχαρητήρια κυρία Βασιλάκου για ένα ακόμη άρθρο σας που προκαλεί την σκέψη. Είναι όντως αξιομνημόνευτο πως μία αναπτυγμένη κοινωνία όπως η κοινωνία των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, δεν διαχωρίζει το έγκλημα ανηλίκου από το έγκλημα ενηλίκου και το δικαστικό της σύστημα δεν λαμβάνει υπ'όψιν του τα αποτελέσματα επιστημονικών ερευνών.
Το παρακάτω απόσπασμα βρίσκεται στην ιστοσελίδα:
http://www.sfn.org/index.aspx?pagename=brainBriefings_Adolescent_brain
και η μετάφραση στα ελληνικά είναι από τον γράφων.

"Scientists once thought the brain's key development ended within the first few years of life. Now, thanks to advanced brain imaging technology and adolescent research, scientists are learning more about the teenage brain both in health and in disease. They know now that the brain continues to develop at least into a person's twenties."

(Οι επιστήμονες πίστευαν ότι το κλειδί για την ανάπτυξη του ανθρώπινου εγκεφάλου σταματούσε στα πρώτα χρόνια της ζωής. Τώρα χάρη στην τεχνολογία χαρτογράφησης του μυαλού και στην έρευνα για τους ενήλικες, οι επιστήμονες μαθαίνουν περισσότερα για το μυαλό του εφήβου τόσο για την υγεία όσο και για τις ασθένειες. Τώρα ξέρουν ότι ο εγκέφαλος συνεχίζει να αναπτύσσεται τουλάχιστον μέχρι τα είκοσι χρόνια.)

Καίτη Βασιλάκου είπε...

Νίκο, δεν είναι τυχαίο που η κοινωνία δεν επιτρέπει στον έφηβο να ψηφίζει, να οδηγεί ή να αγοράζει αλκοόλ. Έχει αποδεχτεί ότι ο έφηβος είναι ακόμα ένας αδιαμόρφωτος άνθρωπος.
Δεν είναι επομένως λογικό να δικάζεται ως ενήλικος.

AKG είπε...

Για την παιδική και νεανική εγκληματικότητα στον τρίτο κόσμο δεν υπάρχουν ασφαλώς λόγια.
Για την Αμερική με τους "οπλοφόρους χωρίς αιτία", επίσης.
Όμως στο επίσημο website του BBC History Magazine διάβασα μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση μιας ερευνήτριας για τη νεανική εγκληματικότητα στη Βρετανία (όπου σε πρόσφατες μετρήσεις η ποιότητα της ζωής των παιδιών έπιασε τον πάτο σε σχέση με άλλες 21 βιομηχανοποιημένες χώρες με αποτέλεσμα τα αγγλάκια να θεωρούνται "τα πιο δυστυχισμένα παιδιά του δυτικού κόσμου") και η οποία επισήμαινε καταλήγοντας τρία πράγματα γι αυτό το θέμα:
1) Οι παλαιότερες γενιές πάντα γκρίνιαζαν για την "κρίση" των νιάτων, δεν πρωτοτυπούμε.
2)Οι στατιστικές δεν είναι εύκολο πράγμα να "διαβαστούν", άρα δεν απηχούν μια πραγματικότητα ότι τα σύγχρονα νιάτα είναι περισσότερα "ανήθικα".
3) Η μεταχείριση των νεαρών παραβατών είναι με διάφορους τρόπους πολύ σκληρότερη σήμερα σε σχέση το παρελθόν, κι αυτό και διογκώνει το πρόβλημα και αυξάνει την κακοπίστία μεταξύ των γενεών.

http://www.historyextra.com/feature/youth-culture-and-crime-what-can-we-learn-history

Καίτη Βασιλάκου είπε...

AKG, πολύ ενδιαφέρουσες οι πληροφορίες σου. Ότι στην Αγγλία υπάρχει κάτι σάπιο φαίνεται από το είδος της παιδικής εγκληματικότητας σ' αυτή τη χώρα.

Marina είπε...

Με τρομάζει πολύ η παιδική εγκληματικότητα, όταν βλεπω παιδιά να συμπεριφέρονται σαν ενήλικους ήρωες της τηλεόρασης με το Καλάζνικωφ ανά χείρας. Πόσα και πόσα δεν έχουν γίνει. Ομως το να δικάζονται-καταδικάζονται σαν ενήλικες το βρίσκω λάθος. Η θα έχουν όλα τα προνόμια των ενηλίκων (που δεν τα έχουν)ή θα δικάζονται σαν ανήλικοι με ποινές ορισμένου χρόνου (ποτέ ισόβια) και θα πηγαίνουν στα αναμορφωτήρια όπου θα κακοπάθουν βέβαια και ίσως γίνουν χειρότεροι.ΙΣως ομως, έχοντας στόχο την απελευθέρωσή τους (σε 10-20 χρόνια) να προσπαθήσουν για τη βελτίωσή τους με τη βοήθεια του Κράτους.
Ο πιτσιρικάς που μπλέχτηκε με συμμορίες και φόνους, αξίζει μία δεύτερη ευκαιρία απο το να την περάσει ωσπου να γίνει παπούς στη φυλακή..

Καίτη Βασιλάκου είπε...

Μαρίνα, ακριβώς, χρειάζονται τα παιδιά αυτά μια δεύτερη ευκαιρία. Εφόσον είναι ανήλικοι, πρέπει να δικάζονται από δικαστήρια ανηλίκων.

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.