Περιμένοντας τους Εξωγήινους

Έχω την εντύπωση ότι όλοι λίγο πολύ βρισκόμαστε σε μια θολή αναμονή, μήπως και επικοινωνήσουμε κάποτε με εξωγήινα όντα, αναμονή αναμεμιγμένη με αρκετό φόβο και ανησυχία, όπως περίπου, όταν κλείνουμε ραντεβού με κάποιον γοητευτικό αλλά μυστηριώδη άγνωστο: υποπτευόμαστε δυνατές συγκινήσεις και ανατροπές, αλλά παράλληλα ανησυχούμε και για την προσωπική ακεραιότητά μας.

Το κέντρο της Αθήνας και τα προάστια της Αττικής

Γύρω στα τέλη της δεκαετίας του 70 ήρθε και στην Ελλάδα η μόδα της εγκατάλειψης του κέντρου της πόλης και της απόσυρσης στα προάστια που υπόσχονταν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, καθαρή ατμόσφαιρα, πράσινο, κήπους και άφθονο ελεύθερο χώρο για να παρκάρει κανείς το αυτοκίνητό του  και για να κάνει ήρεμους περιπάτους μακριά από το θόρυβο και το συνωστισμό της πόλης.

Διαδικτυακή εξαΰλωση.

Όταν ακόμα οι άνθρωποι επικοινωνούσαν δια αλληλογραφίας,  υπήρχε μια μόδα να ανταλλάσσουν  επιστολές κάποιοι που ήταν εντελώς άγνωστοι μεταξύ τους και να μιλούν για τη ζωή και την καθημερινότητά τους σαν καλοί φίλοι.

Οι Γνωστικοί και ο Κόσμος του Λάθους

Στη μεταβατική εποχή του 2ου,3ου,και 4ου αιώνα μ.Χ, όταν ο αρχαίος κόσμος έσβηνε αργά και επώδυνα και η ρωμαϊκή αυτοκρατορία μεταστοιχειωνόταν  σε κάτι άλλο που ακόμα κανείς δεν ήταν σε θέση να καταλάβει, και καθώς ο χριστιανισμός κέρδιζε συνέχεια έδαφος εις βάρος της εθνικής θρησκείας, άνθισε το κίνημα των Γνωστικών, των πρώτων αιρετικών χριστιανών, όπως τους αποκάλεσαν οι αντίπαλοί τους.

Παραφιλίες: επιβιώσεις ενός μακρινού παρελθόντος

Ο σύγχρονος πολιτισμός προβάλλει ένα μοντέλο ηθικού ανθρώπου που απέχει πολύ από το μοντέλο που επικρατούσε στις ανθρώπινες κοινωνίες εδώ και χιλιάδες χρόνια. Είναι λάθος μας να θεωρούμε ότι ο homo sapiens αφ' ης στιγμής απέχτησε αυτοσυνειδησία και άρχισε να δημιουργεί πολιτισμό, έθεσε αμέσως αρχές και αξίες αμετακίνητες στον χρόνο. Για να φτάσουμε στο ηθικό σύστημα που επικρατεί σήμερα στον ανεπτυγμένο κόσμο, χρειάστηκε να περάσουν χιλιάδες χρόνια και πολλές κοινωνίες εν τω μεταξύ αναφάνηκαν και έσβησαν πιστεύοντας σε αξίες που σήμερα μας προκαλούν τη θυμηδία στην καλύτερη περίπτωση και αποτροπιασμό στη χειρότερη.