1/8/10
Τέλος στις ταυρομαχίες;
Ήταν καιρός.
Ή μάλλον καθυστέρησαν αρκετά.
Εν πάση περιπτώσει έγινε το πρώτο βήμα.
Το αποφάσισαν από πολιτική σκοπιμότητα, σχολιάζουν οι αναλυτές και αυτό είναι το πιθανότερο. Εξάλλου για οικονομικούς λόγους συνεχίζεται μέχρι σήμερα αυτό το βάρβαρο έθιμο.
Η πολιτική και η οικονομία, αδελφούλες πολύ κακόψυχες, από πάντα ήταν τροχοπέδη της ευαισθησίας μας.
Και ποιοι πήγαιναν να διασκεδάσουν παρακολουθώντας να πεθαίνει αργά και βασανιστικά ένα ζώο; Ποιοι πήγαιναν να καμαρώσουν το τσογλάνι που αποχτά δόξα και χρήμα κάνοντας φιγούρες γύρω από τον τρελαμένο ταύρο;
Οι τουρίστες κυρίως, μας λένε.
Τι σόι τουρίστες άραγε;
Αγριάνθρωποι που ξέμειναν ως απολιθώματα άλλων εποχών ανάμεσά μας. Ή εντελώς ηλίθιοι, εντελώς ανεγκέφαλοι. Ή βλαμμένοι, ανώμαλοι που ποιος ξέρει τι φαντασιώσεις κουβαλούν μέσα στο πειραγμένο τους κρανίο.
Αλλά είναι και οι ντόπιοι.
Αυτοί υπερασπίζονται το έθιμο, την κουλτούρα τους, τη ντροπή της Ευρώπης δηλαδή.
Είναι και το κράτος.
Που σιωπά, που έχει άλλα πιο επείγοντα θέματα να λύσει.
Είναι και η κοινωνία.
Που δεν ξεσηκώνεται, που ανέχεται το άγριο θέαμα, αλλά κατά τα άλλα προστατεύει, υποθέτω, τα αδέσποτα.
Είμαστε κι εμείς.
Που κλείνουμε τα μάτια.
Έχουμε εξάλλου εμείς τα δικά μας βάσανα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
10 σχόλια:
Συμφωνώ με την σκοπιά σου στο ζήτημα. Πιστεύω πως η κατάργηση είναι προς μια πιο πολιτισμένη κατεύθυνση του ανθρώπου. Διότι πολιτισμός δεν σημαίνει (για μένα) τέχνες και τεχνολογία, αλλά σεβασμός στη ζωή και την ομορφιά.
Όμως αν αγριάνθρωποι, απολιθώματα, βλαμμένοι κτλ. είναι αυτοί που απολαμβάνουν αυτό το θέαμα, τότε τι είναι και οι Έλληνες που την Κυριακή του Πάσχα γλεντάνε με τα χιλιάδες γδαρμένα πρόβατα στη σούβλα; Μήπως δεν έχουνε φαΐ; «Έθιμο» σου λέει, «είναι στην παράδοσή μας». Όσο αποκρουστικό είναι για σένα και για μένα μια ταυρομαχία, άλλο τόσο μακάβριο είναι για μερικούς αυτό το μακάβριο θέαμα του Πάσχα (και πολλά άλλα).
Ανώνυμε, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Κάθε φορά που πλησιάζει το Πάσχα, ρίγη και τρόμος με διαπερνούν στη σκέψη ότι την ίδια στιγμή που ανταλλάσσονται ευχολόγια περί αγάπης, αμέτρητα ζωντανά πλάσματα σφάζονται, αμέτρητο αίμα χύνεται, αμέτρητα βογκητά θανάτου ακούγονται. Μόνο φρίκη μπορώ να νιώσω γι αυτή τη γιορτή της αγάπης.
Καίτη μου, οι αγριάνθρωποι που αναφέρεις , σκότωναν τα ζώα για επιβιώσουν ή για να προστατεύψουν την ζωή τους.Ηταν πολύ ανώτεροι από τους σημερινούς πολιτισμένους ,οι οποίοι αφού εξασφάλισαν την επιβίωση τους, έκαναν το κυνήγι παιγνιδι.. ή θέαμα...Αν γνωρίζω καλά τα τελευταία χρόνια στις ταυρομαχίες ,οι ταύροι ήταν ψιλοναρκωμένοι για να μη κινδυνεύει "ο γενναίος και επιδέξιος ταυρομάχος"΄. Μιλάμε δηλαδή για ένα άνισο αγώνα με προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα.Δεν είναι όμως μόνο οι ταυρομαχίες. Τι λες για τις κοκκορομαχίες, τις σκυλομαχίες,το κυνήγι της αλεπούς από τους άγγλους αριστοκράτες παλαότερα,τους ζωολογικούς κήπους όπου αργοπεθαίνουν τα ζώα ντοπαρισμένα και κλεισμένα στα κλουβιά , τα τσίρκο που εμείς οι πολιτισμένοι θεωρούμε ΘΕΑΜΑ να βλέπουμε έναν ελέφαντα να περπατά στά δύο , καθώς και τα άπειρα ζώακια που χάνονται και βασανίζονται καθημερινά στο βωμό της επιστήμης σαν πειραματόζωα. Τι λες για τις μητέρες που παίρνουν ζωάκια για να παίζουν τα παιδιά τους και όταν μεγαλώσουν και δεν τους βολεύει το μέγεθος ή τα βαρεθούν τα πετούν στον δρόμο.
Συμφωνω και με την άποψη του ανώνυμου για το Πάσχα. Παρόλο που τρώω κρέας ,πιστεύω ότι είμαστε υπερβολικοί στην κατανάλωση του . Θα μπορούσαμε να περνάμε στις γιορτές καλά χωρίς να χύνεται τόσο αίμα άδικα και χωρίς την κακόγουστη τελετουργία του ψησίματος του οβελία αλλά και του ψητου γουρονιού με το μήλο στο στόμα.
Νανά, εξαιρετικές οι παρατηρήσεις σου. Δυστυχώς έχουμε ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουμε για να μπορούμε χωρίς κομπορρημοσύνη να αυτοαποκαλούμαστε πολιτισμένοι. Ακόμα ζούμε σε εποχή βαρβαρότητας.
Υπάρχει πάντα ένας υπόγειος τρόμος συγγένειας και ένα άγχος απόδειξης ανωτερότητας του είδους μας, που εξορκίζονται με τους κάθε λογής φόνους ζώων.
Όσο πιο "φυσικός" ο άνθρωπος ,τόσο πιο μεγάλη η ανάγκη του για σαφείς οριοθετήσεις, θαρρώ.
Πάντως, καλά τα μαντάτα.
AKG,ναι,είμαστε οι αγαπημένοι των θεών. Μόνο που πεθαίνουμε κι εμείς και τότε έρχεται η εξίσωση.
Καίτη
Και'γω άκουσα με χαρά τη απαγόρευση των ταυρομαχιών.Έθιμο που συνδέεται ευθέως με αρχαίους πολιτισμούς της ανατολικής κυρίως λεκάνης της μεσσογείου.Είναι πολύ γνωστά τα μινωικά ταυροκαθάρψια.Με τη διαφορά οτι ο ταύρος ήταν αντικείμενο λατρείας και θαυμασμού.Η "ταυρομαχία" δεν κατέληγε στο θάνατο του ταύρου αλλά το θέαμα ήταν καλογυμνασμένοι έφηβοι(αγόρια και κορίτσια) να προσπαθουν να πηδήσουν πάνω απο το σώμα του πιάνοντας τον απο τα κέρατα.Βέβαια οι μινωίτες θυσίαζαν ανθρώπους και υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ανθρωποφαγίας τις οποίες φροντίζουμε να κρύβουμε με επιμέλεια ώστε να μη σοκαριστούν οι ορδές τουριστών.Δε βαριέσαι άλλοι καιροί άλλα ήθη.Πάντως νομίζω οτι κανένας δε μπορεί να είναι χαρούμενος για τον ανθρωπισμό μας μετά απο 5000 χρόνια πολιτισμού.
Γεια σου, Τασία. Αν πέντε χιλιάδες χρόνια μετά τους μινωίτες, εξακολουθούμε να κάνουμε τα ίδια, τότε τίποτα δεν έχουμε κάνει τελικά. Αν και κάποια βηματάκια παραπέρα τα κάναμε, νομίζω. Αλλά ο δρόμος είναι μακρύς.
Διάβασα σήμερα αυτό και σε θυμήθηκα:
Οι 230.000 κυνηγοί - πολίτες αυτής της χώρας εκτιμούν ιδιαίτερα την προσπάθεια αυτή του κ. υφυπουργού», αναφέρει ο ίδιος, «υπενθυμίζοντας» στο τέλος ότι «κάθε προσπάθεια περικοπής της κυνηγετικής δραστηριότητας και υποβάθμισης του ρόλου των κυνηγετικών οργανώσεων, θα μας βρει πάλι όλους τους κυνηγούς ενωμένους και συσπειρωμένους στην προσπάθειά μας να καταδείξουμε ότι το κυνήγι είναι διαχείριση του περιβάλλοντος και οι κυνηγοί οι πραγματικοί προστάτες της άγριας Φύσης».
Από εδώ: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_11/08/2010_411100
Προστάτες; Τι είδους προστάτες;
Ανώνυμε, τι να πω; 230.000 κυνηγοί συν οι συμβίες τους, συν το σόι τους μάς κάνουν ένα εκατομμύριο ψήφους. Ο μόνος τρόπος να πάνε αποκεί που ήρθαν - δηλαδή στη ζούγκλα, το φυσικό τους περιβάλον - είναι να συμφωνήσουν όλα μαζί τα κόμματα να τους θέσουν εκτός.Αλλά βέβαια αυτά είναι όνειρα θερινής νύχτας.
Δημοσίευση σχολίου