«Criminal»

Μπορεί ένας ειδεχθής εγκληματίας που όλη τη ζωή του ήταν σε σύγκρουση με τον νόμο και την κοινωνία να μεταλλαχθεί σε φιλειρηνικό άτομο που αγαπά και συμπονά τους άλλους ανθρώπους;

Θεωρητικά, ναι. Πρακτικά, πολύ δύσκολο.

Παιδικά ατυχήματα στη δεκαετία του ’50: από τύχη επιβιώσαμε

Θυμάμαι - με τρόμο τώρα – κάποιες φορές που ο θάνατος με πλησίασε, όταν ήμουν παιδί, με κοίταξε κι έπειτα έκανε στροφή κι έφυγε. Λες και κάποιος εκείνη τη στιγμή να του ψιθύρισε στο αφτί «φύγε αποδώ, άσ’ την αυτήν».

" Ο δύτης και το χταπόδι"

  

Ο δύτης κάτω από τα νερά

παίζει με το χταπόδι

κι αυτό ανταποκρίνεται,

«αγάπη», λέει ο δύτης

και το χταπόδι το καταλαβαίνει,

«αγάπη», λέει κι αυτό,

τυλίγει τα πλοκάμια του στο χέρι του,

«μονάχοι είμαστε εδώ στον κόσμο τούτο», λέει ο δύτης,

«μονάχοι», απαντά κι αυτό,

«και πρέπει οπωσδήποτε να αγαπηθούμε,

αφού Εκείνος τόσο ανάλγητα μας φέρθηκε»,

«πρέπει», λέει ο δύτης,  

«η γάτα να αγαπήσει το ποντίκι

και το λιοντάρι τη γαζέλα,

ο αετός το σκίουρο

κι ο αλιγάτορας το ελαφάκι»,

«πρέπει να γίνει οπωσδήποτε αυτό»,

λέει το χταπόδι,

«γιατί τίποτε άλλο δεν μας απομένει

εκτός απ’ την αγάπη»,

«τίποτε άλλο», λέει ο δύτης,

«είμαστε μόνοι εδώ πέρα

κι Εκείνος θέλει να σε πάρω τώρα

να σε χτυπήσω αλύπητα στα βράχια πάνω,

μέχρι να πεθάνεις»,

«θα κάνεις κάτι τέτοιο;» λέει το χταπόδι,

«μα όχι», απαντά ο δύτης,

«τώρα που τα πλοκάμια σου χαϊδεύουν απαλά το χέρι μου,

μας δένει η αγάπη».

«Ας δείξουμε λοιπόν σ’ Εκείνον»,

λέει το χταπόδι,

«πως τελειώνει η βασιλεία του

και πως  ο Άλλος έρχεται,

ο Άλλος είναι καθ’ οδόν».

Είκοσι χρονών και εβδομήντα χρονών

Ήρθε και με βρήκε ο εαυτός μου των είκοσι χρονών, δεν ξέρω πώς έγινε αυτό, μάλλον κάποια αναδίπλωση του χρόνου συνέβη και βρεθήκαμε ενώπιος ενωπίω.

Κοιταζόμασταν αμίλητες για κάμποση ώρα, το σοκ ήταν μεγάλο, όπως καταλαβαίνετε, και εκτός αυτού δεν ήμασταν και σίγουρες ότι αυτό που βλέπαμε απέναντί μας ήταν ο εαυτός μας με διαφορά μισού σχεδόν αιώνα.

Δεν ξέρω τι έβλεπε πάνω μου αυτή των είκοσι χρονών, αλλά από την έκφρασή της καταλάβαινα ότι δεν της άρεσε καθόλου. Αλλά ούτε και σε μένα άρεσε αυτή που είχα απέναντί μου.

CosmoteTV, άλλαξε τους υποτιτλιστές σου

Παρακολουθώντας ένα ντοκιμαντέρ σε κάποιο κανάλι της CosmoteTV διάβασα έκπληκτη στους υποτίτλους ότι αυτό που έβλεπα συνέβαινε στη Γκαγιάνα.

Ποια είναι πάλι αυτή η Γκαγιάνα, απόρησα, και πού βρίσκεται αυτή η χώρα που ποτέ στη ζωή μου πριν δεν είχα ακούσει; Τέλος πάντων συνέχισα να παρακολουθώ το ντοκιμαντέρ, η Γκαγιάνα κάθε τόσο εμφανιζόταν στους υποτίτλους, μέχρι που αναγκάστηκα να στήσω αφτί για να ακούσω πώς την έλεγε ο αγγλόφωνος δημοσιογράφος. Και αίφνης φωτίστηκε ο νους μου. Επρόκειτο για τη Γουιάνα, χώρα παντελώς άγνωστη προφανώς στον Έλληνα μεταφραστή.

Η τελευταία της νύχτα

Βασικά δεν σκέφτομαι πολλά πράγματα. Η ζωή μου είναι απλή, επομένως και η σκέψη μου είναι απλή.

Από υγεία είμαι καλά και επίσης δεν έχω λόγο να ανησυχώ για την τροφή μου, καθώς εκείνος ο άνθρωπος έρχεται μια φορά τη μέρα και μου αφήνει φαγητό. Μου αφήνει και νερό. Είναι αμίλητος και μουτρωμένος, αλλά δε δίνω σημασία. Τι με νοιάζει; Σημασία έχει ότι δεν μ’ αφήνει νηστική.

Είμαι καλός άνθρωπος;

Είμαι καλός άνθρωπος; Νομίζω όλοι μας κάποια στιγμή έχουμε αναρωτηθεί σχετικά. Και νομίζω ότι όλοι μας έχουμε απαντήσει θετικά.

Τελικά φαίνεται ότι ο κόσμος μας αποτελείται από καλούς ανθρώπους που όμως κάνουν κακές πράξεις. Ή και αντίστροφα: αποτελείται από κακούς ανθρώπους που κάνουν και καλές πράξεις.

Γέροντας γιος με γερόντισσα μητέρα

Η Άντα Κίτινγκ, 98 χρονών, από το Λίβερπουλ, μετακόμισε σε οίκο ευγηρίας για να είναι κοντά στον 80χρονο γιο της που ήδη ζει εκεί. Ο διευθυντής του γηροκομείου λέει πως μάνα και γιος είναι αχώριστοι.

http://www.diaforetiko.gr/mana-98-eton-beni-se-girokomio-gia-na-prosechi-ton-80chrono-gio-tis/

Όταν είσαι ογδόντα χρονών και η μαμά σου είναι ενενήντα οχτώ, τότε η φύση στάθηκε παράξενα καλή μαζί σου. Σου επέτρεψε να φτάσεις σε αυτή την ηλικία έχοντας στο πλευρό σου την αγαπημένη σου μητέρα, σου επέτρεψε να γεράσεις μαζί της και να είστε τώρα δυο συμπαθείς και αξιαγάπητοι γέροι που λίγο ή και καθόλου δεν διαφέρετε εξωτερικά.