"Αυτό το σπίτι"

 

 

 

Εσείς που ύστερα από μένα

σ’ αυτό εδώ το σπίτι

θα έρθετε να κατοικήσετε

να είστε προετοιμασμένοι.

 

 Δεν είναι εδώ ένα σπίτι

όπως όλα τα άλλα.

Οι τοίχοι του είναι ποτισμένοι δάκρυα

και τα δωμάτια αντιλαλούν

από αναστεναγμούς.

Κάποτε ο αέρας πήζει,

με δυσκολία μπορείς να κινηθείς,

κάποτε χάνεται εντελώς

και  χωρίς οξυγόνο πνίγεσαι.

Άλλοτε πάλι παράξενες σκιές

παραμονεύουν στις γωνιές

κι ακούς το μοχθηρό τους γέλιο

κι άλλοτε μένεις στο κρεβάτι ακίνητος,

δεμένος με αόρατα δεσμά.

 

Εγώ θα λείπω.

Θα έχω πάει εκεί

που πάνε όλοι,

όταν έρχεται η ώρα.

 

Εσείς όμως που χαρούμενοι

θα έρθετε εδώ να κατοικήσετε,

άνθρωποι άγνωστοι και ανύποπτοι,

θα δείτε

πώς λίγο λίγο

θα μαδήσουν τα φτερά σας,

η θλίψη θα σας κατακλύσει

και όλα τα όνειρά σας

θα μαραθούν χωρίς αιτία.

 

Αυτό το σπίτι δεν είναι σαν τα άλλα.

Μη σας ξεγελά η φωτεινή του όψη.

Μέσα εδώ μόνο οι οπτασίες

έχουν εξουσία.

 

Αυτό το σπίτι ήμουν εγώ.

Και πάντα εδώ θα ζει η ψυχή μου.