Γάλλα, γερνάμε...

 

Σου έλεγα: «Γάλλα, γερνάμε. Η νιότη φεύγει.

Εκμεταλλεύσου το κορμί σου.

Το αγνό κορίτσι είναι μια γριά».

Εσύ καταφρονούσες:

γλίστρησαν τα γεράματα ύπουλα

και δεν μπορείς να φέρεις πίσω

τις μέρες που χαθήκαν.

Τώρα λυπάσαι και θρηνείς

καθώς ούτε εκείνη η επιθυμία τότε υπήρξε

ούτε και τώρα έχεις αυτή την ομορφιά.

Αγκάλιασέ με όμως και  ένωσε τις ξεχασμένες μας χαρές.

Αγκάλιασέ με: κι αν όχι αυτό που θέλω,

αυτό που ήθελα θα το χαρώ.

 

 

Dicebam tibi:”Galla, senescimus. Effugit aetas.

Utere rene tuo: casta puella anus est”.

Sprevisti: obrepsit non intellecta senectus

nec revocare potes qui periere dies.

Nunc piget et quereris, quod non aut ista voluntas

tunc fuit aut non est nunc ea forma tibi.

Da tamen amplexus oblitaque gaudia iunge;

da: fruar etsi non quod volo, quod volvi.

 

Decimus Magnus Ausonius

Ad Gallam puellam senescentem 14

Η μετάφραση είναι δική μου.