Πεθαίνοντας μόνος

Έγραψα προχθές πόσο σατανικός είναι αυτός ο κορονοϊός που μας αναγκάζει να απομακρυνόμαστε από τους αγαπημένους μας, που υποχρεώνει τις οικογένειες να χωρίζονται, τα παιδιά να μαθαίνουν να αποφεύγουν τους παππούδες τους, οι παππούδες να βλέπουν με φόβο τα εγγόνια τους, οι νέοι να αντιμετωπίζονται με καχυποψία και εχθρότητα.

Δεν ανέφερα τους γονείς που έχουν να φροντίσουν τα παιδιά τους και δεν ξέρουν πώς. Πώς να τα απασχολήσουν τώρα που δεν πάνε σχολείο, πώς να συγκρατήσουν τους εφήβους που θέλουν να βγουν έξω, πώς να τους λογικέψουν – αφού βέβαια τους ανάθρεψαν στα πούπουλα και τώρα δεν σηκώνουν κουβέντα, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. 

Και παράλληλα να έχουν τον νου τους στους ηλικιωμένους γονείς τους που τώρα ζουν στην απομόνωση, να τους αγοράσουν τα τρόφιμα και τα φάρμακα που χρειάζονται, να φτάσουν μέχρι την πόρτα τους, να τα αφήσουν κάτω και να φύγουν σαν κυνηγημένοι.

Ξέχασα επίσης να αναφέρω μια ακόμη παράμετρο αυτής της πρωτοφανούς κοινωνικής διασάλευσης: ότι όσοι πεθαίνουν στα νοσοκομεία, πεθαίνουν μόνοι.

Οι δικοί τους, οι αγαπημένοι τους άνθρωποι, οι φίλοι και οι συγγενείς τους βρίσκονται στα σπίτια τους. Απαγορεύεται να τους πλησιάσουν. Απαγορεύεται να σταθούν στο πλάι τους, να τους κρατήσουν το χέρι, να χαϊδέψουν το κεφάλι τους, να τους πουν μια παρηγορητική κουβέντα, να τους φέρουν ένα ποτήρι νερό.

Οι άρρωστοι από κορονοϊό στα νοσοκομεία πεθαίνουν τελικά μόνοι.

Στην Ιταλία, οι μελλοθάνατοι αποχαιρετούν τους αγαπημένους τους μέσα από βιντεοκλήσεις. «Μας παρακαλούν να αποχαιρετήσουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους», δήλωσε η  διευθύντρια του νοσοκομείου San Carlo Borromeo του Μιλάνου Φραντσέσκα Κοντελάρο στην εφημερίδα Il Giornale.

 https://www.ethnos.gr/kosmos/93926_italida-giatros-sygklonizei-syggeneis-apohairetoyn-toys-mellothanatoys-meso

Το τελευταίο αντίο δίνεται από μακριά. Ο ετοιμοθάνατος αποχαιρετά τους δικούς του μόνος σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου, ενώ οι δικοί του με τον τρόμο του λοιμού βλέπουν το τέλος του μέσα από τις ηλεκτρονικές οθόνες τους.

Ακόμα και νεκρός παραμένει μολυσμένος. Πώς θα τον κηδέψουν; Κουκουλωμένοι με φόρμες, φορώντας μάσκες;

Και τα δάκρυα πώς θα κυλήσουν μέσα σε μια τέτοια παγερή, απρόσωπη εξάρτυση;