Οι πολυδιάστατοι

 

Φοβερό, είμαστε παγιδευμένοι στις τρεις διαστάσεις.

Πώς θα επικοινωνήσουμε τότε με τους άλλους που μας διαπερνούν και μας φωνάζουν και δεν παίρνουμε είδηση ;

 

Φοβερό, όταν κάνουμε τις αμαρτίες μας, αυτοί μας βλέπουν. Κι εμείς νομίζαμε, οι τρισδιάστατοι, πως είμαστε μονάχοι. Αδύνατον είναι λοιπόν να απομονωθούμε, να κλείσουμε τις πόρτες και να επιδοθούμε στις μυστικές μας απολαύσεις.

 

Μας παρατηρούν.

 

Μπορεί και να στεκόμαστε ψηλά, σε μια εξέδρα, ας πούμε, και γύρω γύρω αυτοί τρώγοντας τσιπς, πίνοντας κόκα κόλα να διασκεδάζουν βλέποντας τους παραλογισμούς μας.

 

Πώς να βγάλω τώρα τα ρούχα μου και να παίξω με τους καθρέφτες ; Νιώθω κάθε φορά πως όλοι αυτοί είναι από κάτω και γιουχάρουν.

 

Μου καταστρέψανε οι πολυδιάστατοι την ιερή μου μοναξιά.

Το μόνο που μου μένει πλέον είναι να συμμορφωθώ, να κάνω τον σοβαρό και όταν είμαι ολομόναχος.