Συνέντευξη

 

 

-Ποια ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή στη ζωή σας;

-Δεν ήρθε ακόμη αυτή η στιγμή.

-Μα είστε ήδη μια ηλικιωμένη γυναίκα. Πότε περιμένετε να σας έρθει;

-Δεν ξέρω. Μπορεί να έρθει την επόμενη ώρα, αύριο, σε μια βδομάδα, σ’ ένα μήνα, σ’ ένα χρόνο…

-Μάλιστα. Τότε να αντιστρέψω την ερώτηση: Ποια ήταν η πιο δυστυχισμένη στιγμή στη ζωή σας;

-Να σκεφτώ λίγο… Δώστε μου λίγο χρόνο…

-Όσο θέλετε…

…………………………………………...

-Αργείτε όμως. Δεν είχατε δυστυχισμένες στιγμές στη ζωή σας;

-Πώς, πώς…Απλά δεν μπορώ να ξεδιαλέξω μία που να ήταν πράγματι η χειρότερη.

-Εντάξει, πείτε μου μία, όποια σας έρθει στο μυαλό.

-Ένα βράδυ που στάθηκα στο μπαλκόνι και κοίταζα γύρω μου.

-Τι άσχημο είχε αυτή η στιγμή;

-Τίποτα. Όλα ήταν όμορφα, τα φύλλα των δέντρων σάλευαν ελαφρά στο δροσερό αεράκι, υπήρχε ησυχία, κάποια παράθυρα απέναντι είχαν φως, κανείς δεν περνούσε από τον δρόμο, ούτε άνθρωπος ούτε αυτοκίνητο. Ήταν μια πολύ όμορφη βραδιά.

-Δεν καταλαβαίνω. Γιατί εκείνη τη στιγμή εσείς νιώσατε δυστυχισμένη;

-Δεν ξέρω. Ένιωσα μια πολύ βαθιά δυστυχία. Αυτό το θυμάμαι με σιγουριά.

-Μα γιατί;

-Ίσως γιατί ήμουν ολομόναχη μέσα σε ένα όμορφο κόσμο. Ή έστω σε μια στιγμή που ο κόσμος έδειχνε όμορφος. Δεν αντεχόταν αυτό.

(Μικρές ιστορίες)