Αφαίρεση

 

Κανονικά

πρέπει να είμαι όλο χαρά,

διότι επιτέλους

κάτι συμβαίνει στη ζωή μου.

 

Τίποτε συγκλονιστικό

δεν φύλαγαν για μένα

τα χρόνια που περάσαν,

ίδιες οι μέρες,

ίδιες οι νύχτες,

ίδια η βαρεμάρα

και τα γνωστά υπαρξιακά

και ξάφνου

 

βρέθηκα σε νοσοκομεία,

εξετάσεις

και κόντρα εξετάσεις,

με γδύνουν,

με μετρούν,

με ντύνουν,

ξανά με γδύνουν,

τα μηχανήματα γρυλίζουν,

«αφαίρεση» αποφαίνεται

ο μεγαλογιατρός,

«αφαίρεση βεβαίως» επαναλαμβάνω.

 

Έγινε άνω κάτω η ζωή μου,

τρεχάματα,

εκκρεμότητες,

όλα πρέπει να έχουν ταχτοποιηθεί,

όταν θα μπαίνω στο ταξί

που θα με πάει στο μαχαίρι.

 

Τελικά έχει κάποιο ενδιαφέρον

τούτη η ζωή η χαμηλοβλεπούσα,

τούτη η πονηρή ζωή.