Φίλοι

 

 

Ήρθαν, έφυγαν.

Σηκώθηκε ένας άνεμος βαρύς

κι εκείνοι ένας-ένας σκόρπισαν

λες κι ήταν από σκόνη.

 

Δεν ξέρω,

αν μ’ αγάπησαν,

θα έλεγα μάλλον όχι,

βέβαια κάτι θα ένιωσαν,

μια συμπάθεια ίσως,

μια κάποια ταύτιση,

θα είχαν ανάγκη σίγουρα

από συντροφιά,

κάπου να πουν τα βάσανά τους,

να βγουν παρέα ένα απόγευμα,

όμως

δεν με αγάπησαν,

όπως δεν τους αγάπησα ίσως

ούτε εγώ.

 

Αγαπημένες όμως μένουν οι στιγμές

που ζήσαμε μαζί,

πολύτιμα κειμήλια

από ένα παρελθόν

που χάθηκε

μέσα στο βρόντο

και την επέλαση

των επερχόμενων καιρών.