Το σύνδρομο

 

Πέρασε από δίπλα μου

πάλι και χθες ο Θάνατος,

μου’ ριξε μια χλευαστική ματιά,

όσο εγώ πάλευα να μείνω ζωντανή,

κι απομακρύνθηκε.

 

Δεν είναι ακόμα η ώρα σου,

σαν να μου έλεγε,

να ξέρεις όμως

πως εδώ γύρω περιφέρομαι

και σου φυλάω ακόμα

αρκετές λαχτάρες.

 

Κι εγώ που είμαι όμηρος

με σύνδρομο Στοκχόλμης

του είπα ευχαριστώ.