"Σκοτεινοί Έρωτες": κριτική του Δημ. Βαρβαρήγου στο λογοτεχνικό περιοδικό "Περί Ου"

 

Κριτική του Δημήτρη Βαρβαρήγου για το βιβλίο μου «Σκοτεινοί Έρωτες», Γιόα-Κέβιν, κατά την παρουσίαση στις 27 Μαΐου. Την κριτική του φιλοξενεί το ηλεκτρονικό λογοτεχνικό περιοδικό «Περί Ου». Πολλές ευχαριστίες.

 

 

"Σκοτεινοί έρωτες, ένα πολύ καλαίσθητο βιβλίο από τις εκδόσεις, Τύρφη. Δύο νουβέλες, άρτια αποδομένες που με κάνουν να πιστεύω ακόμα περισσότερο στη λογοτεχνική δυναμική της Βασιλάκου, καθώς σπάνια στις μέρες μας με όλο αυτό το συνονθύλευμα της γυναικείας ροζ λογοτεχνίας να βρίθει ανεξέλεγκτο, να βρεθεί ένα ωραίο τεκμηριωμένο κείμενο ερωτικής λογοτεχνίας που να μιλάει για τον έρωτα, αλλά σε καμία περίπτωση να μην είναι μία ακόμη ροζ σαπουνόπερα.

 

Δύο νουβέλες με πυρήνα τον έρωτα. Δύο ζευγάρια, ο Γιόα, ένας τύπος χωμένος στην παρανομία με την μοναχική και μεγαλύτερη του σε ηλικία Κάτια και ο Kέβιν, ένας ώριμος άντρας που ζει με ένα νέο κορίτσι την Κέητ. Ήρωες γεμάτοι από αισθήματα ο ένας για τον άλλον, παλεύουν να βρουν μια θέση ο καθένας στην καρδιά του άλλου. Η σύνθεση της πλοκής και στις δύο νουβέλες είναι άμεσα δεμένη με το συναισθηματικό κόσμο των ηρώων και δίνουν ένα αληθοφανές αποτέλεσμα που αναδεικνύει μέσα από τις συγγραφικές εικόνες, αλήθειες ζωής.

 

Οι χαρακτήρες που έχει δημιουργήσει η συγγραφέας, είναι άκρως αληθινοί, με όλα τα στοιχεία που δομείται ο ανθρώπινος ψυχισμός. Χαρακτήρες που βρίσκονται παγιδευμένοι στον ίδιο τον εαυτό τους και ψάχνουν να καλύψουν τις ελλείψεις τους μέσα από την αγάπη των άλλων.

 

Διαβάζοντας διέκρινα, μέσα από την ευέλικτη όσο κι έντεχνη γραφή της συγγραφέως, να υποτάσσει τον αναγνώστη στην υποβλητική ατμόσφαιρα του βιβλίου, άλλοτε μέσα σε θολές κι άλλοτε σε ξεκάθαρες εικόνες, σαν να πρόκειται για άμεσα προσωπικά του ζητήματα, όμοια με αυτά που όλοι οι άνθρωποι βιώνουνε στον συναισθηματικό μας κόσμο.

 

Το βιβλίο εύκολα κατατάσσεται από τους παράγοντες που διέπουν τους ήρωες του σε ένα σύγχρονο ψυχολογικό θρίλερ, καθώς η εναγώνια αναζήτηση τους για μια ζωή ευτυχισμένη χωρίς απωθημένα, μακριά από τα κατάλοιπα των παιδικών βιωμάτων τους, δημιουργεί ακραίες καταστάσεις και εντάσεις κρατώντας το ενδιαφέρον του αναγνώστη άρρηκτα δεμένο και προσηλωμένο στο κείμενο, το οποίο ξεδιπλώνεται μέσα από εύστοχους και αληθινούς διαλόγους που εύλογα μας αποκαλύπτουν τα ψυχικά χαρακτηριστικά τους από τον τρόπο που σκέπτονται και δρουν.

 

Ο φόβος της έλλειψης του άλλου, η απουσία του, είναι ο θεμέλιος λίθος της επιθυμίας τους για διεκδίκηση και ιδιοκτησία. Και στα δύο ζευγάρια η ερωτική εμπειρία εμφανίζεται κάθε φορά σαν κάτι καινούριο κι ανεπανάληπτο. Ανάμεσα τους αποκτά σχήμα και δικαιωματική μορφή στο βαθμό που αποκτούν την ικανότητα να δεχτούν την αθεράπευτη, την ανεξάλειπτη και απεριόριστη μεταμόρφωση. Από τη στιγμή που ο ένας μπήκε στη ζωή του άλλου, όλη η προηγούμενη ιστορία τους τίθεται υπό αμφισβήτηση.

 

Δυο ιστορίες που μας μιλούν για τον έρωτα.

Έρωτας. Τι είναι έρωτας; Ο Πλάτωνας έκανε λόγο για θείο παραλήρημα, ενώ οι πρώτοι στίχοι από το ποιητικό απόσπασμα της Σαπφούς εκφράζουν ξεκάθαρα μία μορφή έκστασης. Οι τέσσερις φιγούρες που κινούνται μέσα στις δύο νουβέλες αντικρίζουν το αγαπημένο πρόσωπο που ζει κοντά τους και νιώθουν ένα αίσθημα απίστευτης πληρότητας και συγχρόνως έχουν την εντύπωση ότι ως εκείνη τη στιγμή ζούσαν σε κατάσταση στέρησης.

 

Η παρουσία του αγαπημένου προσώπου είναι πηγή ευεξίας που μοιάζει να έχει ανεξάντλητες δυνατότητες. Η προσέγγιση προκαλεί την αναστάτωση, τους αιχμαλωτίζει σε μια πραγματικότητα που τρέφεται από το πρόσωπο στο οποίο έχει προσηλώσει το βλέμμα και την επιθυμία του στον βαθμό που να αποκτά τη μοναδική σημασία του αναντικατάστατου, γιατί μόνο ο έρωτας μπορεί να ανακαλέσει τις πιο ενδόμυχες βαθιές και ιδιαίτερες διαστάσεις του.

 

Όταν εμφανισθεί ο πόθος, τον κύριο λόγο έχουν τα σώματα. Κι όσο διαρκεί, ο έρωτας βιώνεται σαν κάτι το οριστικό, το αιώνιο. Κανείς από τους ήρωες του βιβλίου δεν μπορεί να αγαπάει και παράλληλα να σκέφτεται ότι το αίσθημα αυτό κάποια στιγμή θα τελειώσει. Κανείς τους δεν μπορεί να αγαπάει και παράλληλα να σκέφτεται ότι αυτή η εμπειρία έχει περιορισμένη διάρκεια. Και ο Γιοα με την Κάτια και  ο Κέβιν με την Κέητ. Θέλησαν να ζήσουν το ατελεύτητο της ψυχής με την υπέρβαση των ορίων της ύπαρξης τους μπαίνοντας στην απόλυτη διάσταση της ζωτικής ανάγκης του. Εννοώ τον έρωτα.

 

Το βιβλίο έχει πολύ ενδιαφέρον από κάθε άποψη λογοτεχνικά όσο και για την ψυχολογική κατάσταση των ηρώων, καθώς η Βασιλάκου, τους κοιτάζει βαθύτερα πίσω από το φαινόμενο. Οι αφηγήσεις της είναι απόλυτα ζωντανές που θαρρείς ότι βρίσκεσαι στο κέντρο της πλοκής μαζί με τους ήρωες της, να περιφέρεσαι ανάμεσα στις αλήθειες τους και να γίνεσαι κοινωνός στις επιδιώξεις, στους φόβους και τα συναισθήματα τους."

 

https://www.periou.gr/%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%ae%cf%84%cf%81%ce%b7%cf%82-%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%b2%ce%b1%cf%81%ce%ae%ce%b3%ce%bf%cf%82-%ce%ba%ce%b1%ce%af%cf%84%ce%b7-%ce%b2%ce%b1%cf%83%ce%b9%ce%bb%ce%ac%ce%ba%ce%bf%cf%85/?fbclid=IwAR0E0L3zhnxrZFmVDrmrsrMEVa0FzQMG3C9wlik2z6btDmbdpNBKKjRCzhI

Στη φωτογραφία: Δημήτρης Βαρβαρήγος, Καίτη Βασιλάκου, Ηλίας Προβόπουλος. Από την παρουσίαση του βιβλίου.