Βιργιλίου Αινειάδα, 4. 365-387

 

 

 

                            Joseph Stallaert: "Ο θάνατος της Διδούς"

 

 

Στο τέταρτο βιβλίο της Αινειάδας ο Βιργίλιος περιγράφει τον τραγικό έρωτα της Διδούς, βασίλισσας της Καρχηδόνας,  για τον Αινεία, όταν αυτός πέρασε από τη χώρα της. Ο Αινείας ανταποκρίθηκε στον έρωτά της, αλλά πήρε εντολή από τον Δία να φύγει για την Ιταλία και άρχισε να ετοιμάζεται να αναχωρήσει κρυφά. Η Διδώ το κατάλαβε. Οι εξηγήσεις που της έδωσε δεν την έπεισαν. Αφού πρώτα τον ικέτεψε να μη την εγκαταλείψει και αφού είδε ότι εκείνος δεν είχε σκοπό να αλλάξει γνώμη, ξεσπά σε θρήνο και κατάρες ενάντια στον εραστή που την πρόδωσε: 

 

 

«Δεν είναι, άπιστε, η μάνα σου θεά

ούτε ο Δάρδανος γενάρχης σου,

αλλά ο Καύκασος ο τρομερός

με τους απότομους γκρεμούς σε γέννησε

και το μαστό τους σου έδωσαν για να βυζάξεις

της Υρκανίας οι τίγρεις.

 

Αλλά γιατί να προσποιούμαι

και  τι χειρότερο να περιμένω;

Μην αναστέναξε στο θρήνο μου;

Μη και χαμήλωσε το βλέμμα;

Μη ντροπιασμένος δάκρυσε

ή μήπως οίκτο ένιωσε για την αγαπημένη του;

Τι να διαλέξω απ’ όλα;

 

Μα πια  ούτε η μεγίστη Ήρα

ούτε ο πατέρας Δίας

βλέπουν το πράγμα δίκαια.

Η πίστη πουθενά δεν είναι σίγουρη.

 

Ριγμένο στο ακρογιάλι,

απ’ όλα στερημένο

τον δέχτηκα εγώ η τρελή

και του έδωσα τόπο

στο βασίλειό μου για να μείνει.

Έσωσα το χαμένο στόλο του

και  τους συντρόφους του από το θάνατο

(αλίμονο, πόσο είμαι φουντωμένη από το πάθος!).

 

Και τώρα, ο Απόλλωνας ο μάντης,

τώρα  και της Λυκίας οι χρησμοί,

τώρα και ο διερμηνέας των θεών

φέρνει φριχτές διαταγές μέσα από τους αιθέρες.

Αλήθεια, αυτή είναι η στενοχώρια των θεών,

αυτή είναι η έγνοια που τη γαλήνη τους ταράζει!

 

Λοιπόν, δεν σε κρατώ, τα λόγια σου δεν τα αμφισβητώ.

Πήγαινε, ακολούθα τους ανέμους για την Ιταλία,

ψάχνε βασίλεια μες στα κύματα.

Μονάχα ελπίζω,

αν κάποια δύναμη έχουν τα θεία πνεύματα,

να βρεις την τιμωρία σου ανάμεσα στα βράχια

και να φωνάζεις συνέχεια τη Διδώ με το όνομά της.

Εγώ αν και απούσα με φωτιές μαύρες θα σε ακολουθώ

κι όταν ο παγωμένος θάνατος

θα βγάλει την ψυχή απ’ το κορμί σου,

εγώ θα είμαι εκεί, παντού, σε όλα τα μέρη σαν σκιά.

 

Άθλιε, θα τιμωρηθείς.

Θα το ακούσω, θα φτάσει η φήμη του θανάτου σου

ως εμένα, μέχρι του Κάτω Κόσμου τις ψυχές».

 

 Η Διδώ, όταν ο Αινείας με το στόλο του εγκατέλειψε την Καρχηδόνα, αυτοκτόνησε πέφτοντας στη φωτιά.

(Η μετάφραση είναι δική μου).