Η τιμωρία του Χ.Π. (Διήγημα)

Η τιμωρία που υφίσταται ο Χ.Π. σχεδόν από τη γέννησή του –ίσως και νωρίτερα- είναι η εξής:

Δεν συμμετέχει παρά ελάχιστα στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Εργάζεται βέβαια κι έτσι δεν ζει σε βάρος κανενός, αλλά κατά τα άλλα βρίσκεται σ’ ένα διάφανο περιθώριο, μέσα από το οποίο θεάται τον κόσμο.

Κατά καιρούς έχει προβληματιστεί γιατί να του συμβαίνει αυτό. Ανάλογα με την ηλικία, στην οποία βρίσκεται κάθε φορά, δίνει και μια διαφορετική απάντηση. Τώρα, γύρω στα πενήντα του, έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτό που υφίσταται είναι μια τιμωρία της Μοίρας (όπου η λέξη «Μοίρα» μπορεί να πάρει πολλές, εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους σημασίες), η οποία συνέπλεξε γονίδια και εξωτερικές συμπτώσεις με τέτοιο τρόπο, ώστε να πάει ο ίδιος και να εντοιχισθεί στο διάφανο περιθώριό του.

Οι gay στο Βυζάντιο

Στο μνημειώδες έργο του «Βυζαντινών βίος και πολιτισμός» ο Φαίδων Κουκουλές μάς παρουσιάζει αναλυτικότατα όλες τις όψεις της καθημερινής ζωής των Βυζαντινών. Είναι τόσο σχολαστικός στο θέμα αυτό, ώστε θεώρησε καθήκον του να μας διαφωτίσει και για την ερωτική τους ζωή με πάσα λεπτομέρεια, ακόμα κι όταν αυτή η ερωτική ζωή παρεξέκλινε σε συνήθειες που την εποχή που εκδόθηκε το έργο του κανείς δεν ήθελε να αναφέρει. Γράφει στον πρόλογο του συγκεκριμένου κεφαλαίου:

«Εις την δημοσίευσιν της παρούσης μελέτης με ώθησεν ουχί βεβαίως η πρόθεσις να σκανδαλίσω τους αναγνώστας μου αναπτύσσων θέματα τας ταπεινοτέρας ορμάς υποδαυλίζοντα, αλλ’ η επιθυμία μου να γνωσθή μία ακόμη, ελάχιστα γνωστή, πλευρά του βίου των Βυζαντινών προγόνων μας εις τα ήθη και τον πολιτισμόν αυτών αναφερομένη».

Δεν σας μισούμε, σας περιφρονούμε

Μετά το πολλαπλό τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι, οι Γάλλοι αλλά και οι άλλοι πολίτες του δυτικού κόσμου αντέδρασαν με τον αναμενόμενο τρόπο, αυτόν που ταιριάζει σε πολιτισμένους ανθρώπους.

Δεν αντέταξαν το μίσος ενάντια στο μίσος των ισλαμιστών τρομοκρατών, μίλησαν για αγάπη, πρόβαλαν ως πρότυπο την αδελφοσύνη και τόνισαν ότι αρνούνται να υποκύψουν στον φόβο της ισλαμιστικής τρομοκρατίας.

"Πολύ λυπούνται οι λαοί..."

Πολύ λυπούνται οι λαοί

-είμαστε όλοι Γάλλοι,

Άγγλοι, Πορτογάλοι,

Ρώσοι, Κινέζοι, Αμερικανοί-

για λίγες μέρες,

έπειτα ξεχνούν,

άκακα αρνιά

που η μορφή του λύκου

ξεθωριάζει αργά στη μνήμη τους.

Και το Θηρίο παρακολουθεί

με μάτι άγριο το κοπάδι,

εντοπίζει τα νέα σφαχτάρια,

-είμαστε όλοι πρόβατα-

και τα σαγόνια του Θηρίου

τρίζουν από λαχτάρα.

Η Ρωσία ανήκει στη Δύση και είναι σύμμαχος στον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας

Τη Ρωσία εμείς οι Έλληνες δεν τη βλέπουμε με τον ίδιο τρόπο που τη βλέπουν οι άλλοι λαοί της Δύσης.

Για τους Ρώσους τρέφουμε μια ιδιαίτερη συμπάθεια και οι καλές μας σχέσεις μαζί τους ξεκινούν από τη μακρινή εποχή του 10^ου αιώνα, όταν ο ηγεμόνας του Κιέβου Βλαδίμηρος ασπάζεται την ορθόδοξη χριστιανική λατρεία, βαφτίζεται χριστιανός στη Χερσώνα της Κριμαίας (το 988)  και παίρνει για γυναίκα του την πορφυρογέννητη Άννα, αδελφή του Βασιλείου Β΄ Βουλγαροκτόνου. Στη συνέχεια ο Βλαδίμηρος υποχρεώνει τον λαό του να ασπασθεί τη νέα θρησκεία.

Όχι, δεν είμαστε αυτοκτονικός λαός

  

Τι κοινό έχει η Ελλάδα με τις εξής 42 καθυστερημένες χώρες του πλανήτη:

Τσαντ, Μάλι, Γουινέα, Γουινέα Μπισάου, Κατάρ, Πράσινο Ακρωτήριο, Μεξικό, Ινδονησία, Τατζικιστάν, Δομινικανή Δημοκρατία, Λιβερία

και

Μποτσουάνα, Υεμένη, Νίγηρας, Αραβικά Εμιράτα, Περού, Γεωργία, Λευκορωσία, Ν. Αφρική, Μαλαισία, Αρμενία, Γκάνα, Φιλιππίνες, Αϊτή, Βενεζουέλα, Μαυριτανία, Ναμίμπια, Τυνησία, Μπαχάμες, Μπαρμπάντος, Ιορδανία, Αλγερία, Αίγυπτος, Λιβύη, Αζερμπαϊτζάν, Ιράκ, Τζαμάικα, Ομάν, Λίβανος, Κουβέιτ, Συρία, Σαουδική Αραβία;

"Φωτογραφίες..."

Φωτογραφίες μες τα συρτάρια φυλαγμένες

που με το θάνατό μου θα χαθούν,

στην ανακύκλωση θα πεταχτούν

σε ισόβια λήθη καταδικασμένες.

Τι κόπος άδικος με επιμονή να αποτυπώνω

στιγμές χαράς με κείνους που αγαπώ,

φίλους που έχασα και που ακόμα αναζητώ,

κομμάτια της ζωής μου αποκομμένα από το χρόνο.

Αυτά όλα τώρα κείτονται παγωμένα

πάνω σε άχρηστα, χρωματιστά χαρτιά,

μες σε συρτάρια σκοτεινά και ξεχασμένα.

Περήφανε Έλληνα, ξέρεις Ιστορία;

Μια και είμαστε ένας λαός πολύ περήφανος για το παρελθόν του που η ελάχιστη αμφισβήτηση των ιστορικών πράξεων των προγόνων μας προκαλεί θύελλα οργισμένων αντιδράσεων, είμαστε ασφαλώς παράλληλα όλοι καλά καταρτισμένοι περί τα ιστορικά θέματα και, όταν θυμώνουμε, ξέρουμε γιατί το κάνουμε.

Κατά κανένα τρόπο δεν έχουμε μια θολή εικόνα της ένδοξης αρχαίας Ελλάδας ή της χιλιόχρονης Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ή της εποχής της Τουρκοκρατίας ή της Επανάστασης του 1821 ή του νεοελληνικού κράτους που σχηματίστηκε μετά. Ξέρουμε καλά τα κυριότερα τουλάχιστον γεγονότα και τα πρόσωπα που διαδραμάτισαν ένα ξεχωριστό ρόλο στο μακραίωνο παρελθόν μας.

Βασίλισσα Ισμήνη (διήγημα)

Ωραία μέρα μάς ξημέρωσαν σήμερα οι θεοί στη Θήβα. Λάμπει ο ήλιος στον ουρανό κι έχει γλυκιά ζέστη, ο κόσμος βγήκε στους δρόμους  χαρούμενος και οι ιερείς ετοιμάζουν τα ιερά ζώα για τη θυσία. Η πλατεία μπροστά στο παλάτι έχει κιόλας στολιστεί, το άγαλμα της αδελφής μου υψώνεται επιβλητικό μέσα στα ζωηρά του χρώματα. 

Πήγα στον κοιτώνα του Κρέοντα και τον βρήκα να κοιμάται ακόμα.

-Σήκω, ετοιμάσου, του φώναξα, σε λίγο θα αρχίσει η γιορτή.

-Ποια γιορτή; γκρίνιαξε αυτός.

Τον σήκωσα  με το ζόρι και φώναξα τις δούλες. Τους είπα να τον πλύνουν και να τον ντύσουν με την καλή στολή του, τη γιορτινή. Ύστερα πήγα στον κοιτώνα των γιων μου. Κοιμούνταν  παρέα με κάτι παλλακίδες, πάλι χθες βράδυ είχαν ξεσαλώσει με κρασί και μουσικές, όλο το παλάτι αντηχούσε από τα τραγούδια τους.

"Έχω γεμίσει αίματα..."

Έχω γεμίσει αίματα

μα δεν καταλαβαίνω

κοιτάζω το φακό

πού είναι η μητέρα μου

όλοι αυτοί εδώ

γιατί φωνάζουν

δεν καταλαβαίνω

πού είναι ο πατέρας μου

κι αυτά τα φώτα πάνω μου

πόσο με τρομάζουν

είμαι μόνο

δυο χρονών

κι έχω γεμίσει αίματα.

Κι αν πνίγονται, ποιος νοιάζεται;

 Η «αραβική άνοιξη», δηλαδή η αραβική παλινδρόμηση σε σκοταδιστικές ιδέες μεσαιωνικού τύπου, δεν κατάφερε μέχρι στιγμής να ρίξει από την εξουσία τον Πρόεδρο Άσαντ της Συρίας.

Σύμμαχοι του Άσαντ στον εμφύλιο αυτό πόλεμο που έχει ρημάξει τη χώρα είναι η Ρωσία και το Ιράν. Αντίπαλοί του είναι οι Σύριοι αντάρτες της αντιπολίτευσης, οι ΗΠΑ (και γενικότερα η Δύση), η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία και οι άλλες αραβικές χώρες του Κόλπου.