Η Ρουφίνα και η Χρυσούλα

Προ ημερών έλαβα ένα μήνυμα στο inbox από κάποια φίλη του φβ, ας την πούμε Ρουφίνα, με την οποία έχω ανταλλάξει απλώς μερικά λάικ και τίποτα περισσότερο. Το μήνυμα έλεγε:

«Έχεις μια φίλη εδώ που ίσως να μην ξέρεις ότι ανήκει στη χρυσή αυγή. Θα σου στείλω συνέντευξή της. Αν συνεχίσεις να την έχεις, σε παρακαλώ να διαγράψεις εμένα. Η συνέντευξη είναι η εξής:…»

Ακολουθούσε το λινκ και το όνομα της διαδικτυακής χρυσαυγίτισσας.

 Ενοχλημένη, αν και χωρίς να καταλαβαίνω ακριβώς για ποιο λόγο, έριξα μια γρήγορη ματιά στη συνέντευξη, όπου πράγματι η εν λόγω κυρία, ας την πούμε Χρυσούλα, δήλωνε οπαδός αυτού του ακραίου κόμματος. Πήγα μετά στον τοίχο της Χρυσούλας όπου είδα φωτογραφίες με λουλούδια, τοπία και άλλα ανώδυνα χωρίς καμιά αναφορά στη ΧΑ.

Τη Χρυσούλα δεν την θυμόμουν καθόλου. Άμα έχεις πάνω από 2.000 φίλους στο φβ, μερικούς δεν θα τους δεις ποτέ σου - το φβ έχει μια δική του λογική πάνω σε αυτό το θέμα. Έτσι είχα ξεχάσει τη Χρυσούλα. Δεν θα μάθαινα μάλλον ποτέ τίποτα γι’ αυτήν, αν η Ρουφίνα δεν φρόντιζε να με ενημερώσει για το ποιόν της.

Ενοχλημένη πάντα, χωρίς να μπορώ να ξεκαθαρίσω γιατί, έμεινα μετέωρη για αρκετή ώρα. Δεν μου αρέσει να διαγράφω φίλους του φβ. Όμως εδώ βρισκόμουν προ διλήμματος: η Χρυσούλα μπορεί να είχε έναν αθώο τοίχο, όμως η συνέντευξή της κυκλοφορούσε στο διαδίκτυο και αποκάλυπτε την ιδεολογία της.

Από την άλλη έχω φίλους στο φβ που είναι κι εκείνοι ακραίας ιδεολογίας αλλά από την αντίθετη μεριά. Συχνά διαβάζω τις αναρτήσεις τους και γίνομαι έξαλλη, όμως δεν τους διαγράφω, επειδή θέλω να ξέρω τι κινείται και τι λέγεται στο φβ, ποιες ιδέες κυκλοφορούν και με ποια επιχειρήματα – αν υπάρχουν – υποστηρίζονται. Με κανένα τρόπο δεν θέλω να κλειστώ μέσα σε ένα κύκλο ομοϊδεατών, όπου όλοι θα λέμε τα ίδια πράγματα και θα συμφωνούμε μεταξύ μας. Τέτοιους φίλους έχω στην πραγματική  μου ζωή.

Στο φβ όμως είναι διαφορετικά. Είναι σαν να βγαίνω έξω, στους δρόμους και τις πλατείες, να ακούω τους συντοπίτες μου να μιλούν και να λέω κι εγώ τα δικά μου. Διάλογοι, λογομαχίες, αντιπαραθέσεις, επιχειρήματα, απόψεις, γνώμες, δοξασίες, παραμύθια, αληθινά συμβάντα, hoax, κακόβουλες διαστρεβλώσεις, επιθέσεις, υπερβολές, ψύχραιμες παρατηρήσεις, λογικές αντιρρήσεις, ειρωνείες, σαρκασμοί, λιβανίσματα, απίστευτες βλακείες, σοβαρά σχόλια, όλα μαζί σωριάζονται το ένα πίσω από το άλλο στο φβ και μου δίνουν μια εικόνα των ανθρώπων που κυκλοφορούν έξω από το σπίτι μου και των ιδεών που κυκλοφορούν στα κεφάλια αυτών των ανθρώπων.

Η Ρουφίνα λοιπόν με την αυθαίρετη παρέμβασή της με υποχρέωνε τώρα να διαγράψω τη Χρυσούλα με τρόπο θα έλεγα εκβιαστικό, διότι, αν δεν διέγραφα την κυρία Χρυσούλα, όφειλα, όπως απαιτούσε, να διαγράψω αυτήν. Προσωπικά δεν ήθελα να διαγράψω καμία. Αλλά τώρα έμπαινε το δίλημμα: αν δεν διέγραφα τη Χρυσούλα, η Ρουφίνα που ασφαλώς  παρακολουθούσε τις κινήσεις μου, θα φρόντιζε να διαδώσει στους κοινούς μας φίλους ότι μολονότι γνώριζα, δεν διέγραψα κάποια που ανήκε στη ΧΑ και άρα ήμουν κι εγώ κάτι τέτοιο. Ήμουν βέβαιη ότι θα το έκανε, εφόσον ήδη είχε καταδώσει σε μένα ένα άλλο άτομο του φβ.

Και αυτός ήταν ο λόγος  της αρχικής ενόχλησής μου: Η Ρουφίνα, με την οποία καμιά οικειότητα δεν είχα, μού θύμιζε παραστρατιωτικές ομάδες που κυκλοφορούν στις πόλεις και ταχτοποιούν τα κατά τη γνώμη τους κακώς κείμενα με τον τρόπο που τους αρέσει. Οι πολίτες φοβισμένοι για τα χειρότερα αναγκάζονται να συμμορφωθούν.

Κάποιοι λοιπόν στο φβ εν είδει παραστρατιωτικών πάνε κι έρχονται και ελέγχουν τα προφίλ των μελών, εντοπίζουν τα ύποπτα στοιχεία και αναλαμβάνουν το ρόλο του εκκαθαριστή ειδοποιώντας άλλα μέλη και υποδεικνύοντάς τους τι πρέπει να κάνουν. Τα άλλα μέλη οφείλουν να συμμορφωθούν. Διαφορετικά – δεν ξέρω, δεν μπορώ να υποθέσω τίποτα, αλλά η διαπόμπευση μού φαίνεται ένα πολύ πιθανό σενάριο.

Για να αποφύγω λοιπόν μια τυχόν διαπόμπευση αναγκάστηκα να διαγράψω τη Χρυσούλα από τους φίλους του φβ, μετά όμως διέγραψα και τη Ρουφίνα, αφού πρώτα της έστειλα στο inbox το εξής μήνυμα:

“Καλησπέρα. Θα διαγράψω το συγκεκριμένο πρόσωπο, δυστυχώς όμως είμαι αναγκασμένη να διαγράψω και σένα, Ρουφίνα, επειδή δεν βρίσκω σωστό να μου υποδεικνύουν τι πρέπει να κάνω και τι όχι».

 

Η Ρουφίνα συγχύστηκε πολύ που δεν υπήρξα όσο υπάκουη έπρεπε και μου απάντησε ως εξής:

«σε ευχαριστώ πάρα πολύ που μου δείχνεις το πρόσωπό σου. φιλική προσοχή ήταν κι όχι υπόδειξη. καλές σου συνέχειες. οι μάσκες πέφτουν. χαίρομαι γι αυτό».

Μετά το ξανασκέφτηκε και ένα λεπτό αργότερα  μού έστειλε την τιμωρία μου γραπτώς:

« και βέβαια εγώ σε μπλοκάρω».

Έτσι έχασα τη Ρουφίνα, έχασα και τη Χρυσούλα.

Τώρα που το σκέφτομαι, βρίσκω ότι και οι δύο αυτές φίλες του φβ ανήκουν στην ίδια κατηγορία προϊόντων που βγαίνουν όμως  στην αγορά με διαφορετικές μάρκες. Αν αφαιρέσουμε το περιτύλιγμα, θα δούμε από κάτω την ίδια ακριβώς αυταρχική νοοτροπία.

Τώρα περιμένω να μου στείλει κάποιος μήνυμα στο inbox, όπου θα με προειδοποιεί ότι ο τάδε ανήκει σε ακραίο αναρχοαριστερό χώρο και αν δεν τον διαγράψω, τότε να διαγράψω τον ίδιον.

Λέτε να μου συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο;