Βάγκνερ και στοματικό σεξ

 

Στο φεστιβάλ Βάγκνερ που γίνεται κάθε χρόνο στο Μπαϊρόιτ ο βερολινέζος σκηνοθέτης Φρανκ Κάστορφ, διευθυντής της Volksbühne  (Λαϊκής Σκηνής) παρουσίασε φέτος τη δική του σκηνοθετική άποψη πάνω στην τετραλογία του Δαχτυλιδιού των Νιμπελούνγκεν.

Στις εφημερίδες διάβασα τα εξής ενδιαφέροντα για την παράσταση:

«Ο Κάστορφ εισέπραξε τα πιο δυνατά γιουχαΐσματα, σφυρίγματα και αποδοκιμασίες στην πρεμιέρα του 17ωρου οπερατικού κύκλου, όπως κατέγραψαν με καυστικότατα σχόλια ο γερμανικός - και όχι μόνο - Τύπος και τα αφιερωμένα στο Μπαϊρόιτ ιστολόγια. Κροκόδειλοι  σουλατσάρουν στην ερωτική σκηνή της Βρουγχίλδης με τον Ζίγκφριντ, ένα πάνθεον κομμουνιστών ηγετών κατά τα πρότυπα των γιγάντιων πέτρινων πορτρέτων των αμερικανών ηγετών στο όρος Ράσμορ, με τις φιγούρες των Μαρξ, Λένιν, Στάλιν και Μάο ως σκηνικό, Καλάσνικοφ - αντί σπαθιών -  γαζώνουν τον μυθικό δράκο Φάφνερ, ακόμη και μια σκηνή στοματικής ερωτικής ικανοποίησης (ή παρ' ολίγον) ήταν το μενού... πρόκλησης που σερβίρισε ο Κάστορφ. Σε μια σκηνή του «Ζίγκφριντ» ο Βόταν, ύστερα από ένα φαγοπότι που αφήνει σπαγγέτι να κρέμονται από τα χείλη του, υποχρεώνει τη βασίλισσα της σοφίας Έρντα να γονατίσει μπροστά του και να τον ικανοποιήσει σεξουαλικά, όταν τους διακόπτει ένα γκαρσόνι ζητώντας από τον ήρωα να πληρώσει τον λογαριασμό.  Ε, εκεί ήρθε και το μεγάλο γιουχάισμα της φετινής παραγωγής».

Ελπίζω το γιουχάισμα να απευθυνόταν στο σκηνοθέτη που είχε αυτές τις πολύ πρωτότυπες ιδέες και όχι στο γκαρσόνι που διέκοψε μια τόσο ενδιαφέρουσα ερωτική σκηνή. Διότι δεν φτάνει που διέκοψε τον Βόταν πάνω στον οίστρο του και έχασε το κοινό την ευκαιρία να απολαύσει μια στοματική ερωτική συνεύρεση με μουσική υπόκρουση Βάγκνερ, το έκανε και με πολύ άχαρο τρόπο: φέρνοντας  το λογαριασμό.

Το να ανεβάσει κανείς σήμερα ένα κλασικό έργο δεν είναι τελικά εύκολη υπόθεση. Αν το σκηνοθετήσει με το συμβατικό τρόπο, κινδυνεύει να προκαλέσει την πλήξη του κοινού. Πρέπει επομένως να πρωτοτυπήσει ή , για να το πούμε όπως είθισται, πρέπει να δει το κλασικό έργο με μια νέα, φρέσκια ματιά.

Εξάλλου πώς θα δείξει ο σκηνοθέτης το ταλέντο του στον κόσμο; Πρέπει να βάλει και τη δική του πινελιά στο έργο, να δώσει τη δική του ερμηνεία, να το φωτίσει από μια νέα οπτική γωνία.

Η νέα οπτική γωνία μπορεί να περιλαμβάνει Καλάσνικοφ, κροκοδείλους, κομμουνιστές, μακαρόνια και πορνό. Με κάτι τέτοια τρικ είναι βέβαιο ότι δεν θα πλήξουν οι θεατές. Δεν είναι όμως καθόλου βέβαιο ότι θα εκτιμήσουν το πηγαίο ταλέντο του και τις αγνές προθέσεις του να δώσει στον κόσμο μια εμπνευσμένη σκηνοθετική δημιουργία.

Το γιουχάισμα είναι προ των πυλών σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις.

 Αλλά το κοινό που γιουχάισε τον Κάστορφ δεν έπρεπε να αρκεστεί σε αυτό. Έπρεπε, όπως το γκαρσόνι στην όπερα, να περάσει από το ταμείο και να ζητήσει κι αυτό με τη σειρά του το λογαριασμό.

Το άρθρο αναρτήθηκε στην
http://bibliotheque.gr/?p=30266