Σελίδες

30/12/10

Ευχετήρια κάρτα

Η κάρτα έλεγε :
  "Αγαπητέ θείε,
δια το νέον έτος χίλια εννιακόσια τέσσερα εύχομαι έτη πολλά και ευτυχή.
  Ο ανιψιός σου      
  Σπύρος."

 Λοιπά στοιχεία δεν έχουμε. Έτσι αγνοούμε λεπτομέρειες επουσιώδεις, όπως επώνυμο, ηλικία, οικογενειακή κατάσταση, έτος γεννήσεως και θανάτου αποστολέα και παραλήπτη.
Γνωρίζουμε ωστόσο θετικά πως κάθε χρόνο παραμονή Πρωτοχρονιάς ο θείος παίρνει απ’ τον ανιψιό την ίδια ευχετήρια κάρτα.
 Τι στην οργή, αναρωτιόμαστε, μετά από τόσα γεγονότα, δεν έβαλαν μυαλό ακόμα ;
 Πάντως ο χρόνος έχει αρχίσει πια να εκνευρίζεται.  

27/12/10

Αρχαίοι Έλληνες και συμπλεγματικοί Νεοέλληνες



Όπως και σε  άλλα θέματα πολλοί Έλληνες αντιμετωπίζουν τη σπουδαία  πολιτιστική κληρονομιά που μας άφησαν οι προπάτορες με συμπλεγματικό τρόπο.
 Μια μερίδα από μας πιστεύει πώς έξω από τον πολιτισμό των αρχαίων Ελλήνων, τίποτε άλλο σημαντικό δεν έγινε, δεν ειπώθηκε και δεν δημιουργήθηκε στον κόσμο. Οι άλλοι πολιτισμοί των άλλων λαών είναι υποδεέστεροι και όλα, τα πάντα ξεκινούν από την αρχαία Ελλάδα. Αυτή η λατρεία προς τον πολιτισμό των αρχαίων μας προγόνων οδηγεί πολλούς από μας στην αρχαιοπληξία που είναι μια νοσηρή αγάπη για το παρελθόν μας και τροχοπέδη για το μέλλον μας. Οι αρχαιόπληκτοι συνέλληνες  κατά κανόνα δεν έχουν  βαθιά παιδεία, οι περισσότεροι γνωρίζουν χονδροειδώς την Ιστορία μας και την αρχαία ελληνική γραμματεία, με αποτέλεσμα να γίνονται γραφικοί συχνά με τις δηλώσεις τους. Μοιάζουν κάπως με τους απλοϊκούς θρησκευόμενους που είναι μεν φανατικοί πιστοί, αλλά δεν έχουν ποτέ μελετήσει τα ευαγγέλια.

14/12/10

Ο ανισόρροπος πλανήτης

Κάποιοι γεννιούνται σε πλούσια μέρη, κάποιοι σε φτωχά.
Είναι θέμα τύχης φυσικά.
Αν παραδείγματος χάριν εμείς εδώ, εγώ που έγραψα αυτό το κείμενο κι εσείς που το διαβάζετε τώρα, είχαμε την ατυχία να γεννηθούμε  στο Μπουρούντι ή στην Ερυθραία, πιθανόν σήμερα να μη ζούσαμε, πιθανόν να είχαμε πεθάνει πολύ νωρίς, από τα πρώτα χρόνια της ζωής μας, γιατί δεν θα είχαμε φαγητό να φάμε.

13/12/10

Πού έγινε το λάθος;

Όσοι βρίσκονται σήμερα στη μέση ηλικία παρατηρούν με έκπληξη τη νεότερη γενιά και αναρωτιούνται τι ακριβώς δεν πήγε καλά με την ανατροφή της, εφόσον εκείνοι τήρησαν κατά γράμμα τις συμβουλές των ειδικών.
 Οι ειδικοί τόνιζαν και τονίζουν συνεχώς τους κινδύνους που διατρέχει ένα παιδί να τραυματιστεί ψυχικά, όταν οι γονείς του δεν του φέρονται σωστά, όταν το κακοποιούν, το αγνοούν, του στερούν την αγάπη τους, δεν του δείχνουν τα συναισθήματά τους, το τιμωρούν, αντί να του εξηγούν τι έκανε λάθος, όταν γενικά δεν το αντιμετωπίζουν σαν ένα πλάσμα που ακόμα αναπτύσσεται και έχει ανάγκη από προστασία, ασφάλεια και αγάπη.

9/12/10

Ο πολιτισμός "διορθώνει" τη φύση



Πολιτισμός ή φύση;

Όταν τίθεται ένα παρόμοιο ερώτημα, η αυθόρμητη απάντηση που μας έρχεται στο νου είναι: «Μα ασφαλώς φύση!» Μετά, αφού σκεφτούμε λίγο περισσότερο, απαντάμε: «Φύση βεβαίως, αλλά και πολιτισμός που σέβεται τη φύση».

Αυτή η αυθόρμητη αγάπη που εκδηλώνουμε για τη φύση οφείλεται κυρίως στην πολύ λογική εκτίμηση ότι, αν καταστρέψουμε το φυσικό μας περιβάλλον, θα καταστραφούμε κι εμείς. Δεν ξέρω, αν συνεχίζαμε να κοπτόμαστε τόσο πολύ, στην υποθετική περίπτωση που καταφέρναμε να ζήσουμε  ανεξάρτητα από αυτήν μέσα σε ένα καθαρά τεχνητό περιβάλλον που θα μας εξασφάλιζε άνετη, υγιή και ευχάριστη διαβίωση.

5/12/10

Οικιακές βοηθοί στη Μέση Ανατολή


Η Sumiati είναι μια γυναίκα εικοσιτριών χρόνων από την Ινδονησία που πήγε στη Σαουδική Αραβία για να εργαστεί ως οικιακή βοηθός. Τώρα βρίσκεται στο νοσοκομείο της Μεδίνας με εγκαύματα σε όλο της το σώμα από πυρωμένο σίδερο, με ένα σπασμένο δάχτυλο και με κομμένα τα χείλη της με ψαλίδι. Δράστες της κακοποίησής της είναι οι εργοδότες της.

2/12/10

Παραγωγή κουλτούρας και υποκουλτούρας


Όλοι λίγο πολύ έχουμε τη δυσάρεστη εμπειρία των πολιτιστικών υποπροϊόντων που μας σερβίρονται στην τηλεόραση, στον κινηματογράφο, στο θέατρο, στα βιβλία, στη μουσική, γενικά σε όλους τους χώρους,  όπου η τέχνη δίνει το παρών της. Ο συνήθης χαρακτηρισμός αυτής της υποκουλτούρας είναι «σκουπίδια» . Τα «σκουπίδια» για ένα διάστημα θα απασχολήσουν το κοινό, θα συζητηθούν, θα αποκομίσουν τα σχετικά οφέλη  και μετά θα ξεχαστούν για να αντικατασταθούν από νέα σκουπίδια.