Σελίδες
▼
17/8/10
Πολιτικές σκοπιμότητες, σύμφωνοι, αλλά φέρνουν αμοιβαία καταλλαγή κι αυτό είναι θετικό.
Στη σημερινή Χουριέτ, στην ηλεκτρονική αγγλική της έκδοση, διάβασα ένα ενδιαφέρον άρθρο σχετικό με τη λειτουργία που έγινε προχθές στη Μονή Σουμελά.
Ο αρθρογράφος σημειώνει με ικανοποίηση ότι στη χώρα του τα ταμπού πέφτουν το ένα μετά το άλλο και ένα από αυτά είναι ότι επιτράπηκε τελικά στους έλληνες ορθόδοξους να κάνουν τη λειτουργία τους για την Κοίμηση της Θεοτόκου στη Μονή Σουμελά στην Τραπεζούντα.
Αυτό, σημειώνει ο αρθρογράφος, δεν σημαίνει ότι έληξε ο παρανοϊκός εθνικισμός που ματαιώνει ακόμη και τις πιο ήπιες θρησκευτικές τελετές σ’ αυτή τη μονή. Αλλά πάντως είναι ένα μήνυμα προς την ξενοφοβική τουρκική πολιτική. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός Ερντογάν μιλώντας στο Ντιαρμπακίρ με την ευκαιρία της έναρξης του Ραμαζανιού είπε:
«Λένε πως προσπαθούν να αναβιώσουν τη νεκρή Αυτοκρατορία του Πόντου (Τραπεζούντας). Σήμερα ήρθαν στην Τραπεζούντα κι έκαναν τη λειτουργία τους. Και τι έγινε; Ήρθαν, λειτούργησαν κι έφυγαν. Τι χάσατε; Όποιος εμπιστεύεται την πίστη του, δεν φοβάται την ελευθερία της πίστης. Όποιος εμπιστεύεται τις ιδέες του, δεν φοβάται την ελευθερία των ιδεών. Λένε ότι πρόκειται για εθνικιστές. Ανοίξτε την Οθωμανική ιστορία και διαβάστε. Οι Οθωμανοί ήταν ανοιχτοί και είχαν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους. Εγκαθίδρυσαν την Αρχή τους στη διεθνή κοινότητα και αυτό το έκαναν με τον καλύτερο τρόπο».
Η Τουρκία, συνεχίζει ο αρθρογράφος, επέτρεψε να γίνει αυτή η λειτουργία και ομοίως θα επιτρέψει να γίνει κι άλλη λειτουργία τον επόμενο μήνα μετά από μακρά απουσία θρησκευτικών τελετών στην αρμενική εκκλησία του Σταυρού στη λίμνη Βαν, στέλνοντας έτσι ένα ηχηρό μήνυμα στον κόσμο. Δεν είναι ένα μήνυμα ανοχής, είναι ένα μήνυμα εμπιστοσύνης, ένα μήνυμα θρησκευτικού σεβασμού και ωριμότητας, μια πρόσκληση για ειρήνη σε μια εποχή που τέτοια συναισθήματα είναι σπάνια.
Μέσα στο ίδιο πνεύμα η Τουρκία θα κινηθεί για να ανοίξει πάλι η Σχολή της Χάλκης που είναι κλειστή από το 1971.
Η εκκλησία του αποστόλου Παύλου στην Ταρσό που είναι μουσείο από το 1943 και όπου είχαν επιτραπεί περιορισμένες λειτουργίες τα τελευταία δυο χρόνια, θα ανοίξει εντελώς για όσους θέλουν να κάνουν εκεί τις λειτουργίες τους.
Η Τουρκία δεν έχει τίποτε να χάσει και πολλά να κερδίσει.
Χαιρετίζουμε τους ανοιχτόμυαλους αξιωματούχους που εργάστηκαν ακούραστα και υπομονετικά για να επιτραπεί η λειτουργία της Κυριακής. Χαιρετίζουμε τον πρωθυπουργό Ερντογάν για το όραμά του για μια Τουρκία πλουραλιστική και με εμπιστοσύνη στον εαυτό της.
Αυτά γράφει το άρθρο της Χουριέτ.
Ενδιαφέρον ωστόσο είναι και το σχόλιο ενός τούρκου αναγνώστη που θα ήθελε να πάει στην Κρήτη, τη γη των προγόνων του, όπως λέει, και να παρακολουθήσει εκεί μια αντίστοιχη λειτουργία σε τζαμί.
http://www.hurriyetdailynews.com/n.php?n=only-confidence-can-confront-taboos-2010-08-1
Μου λένε ότι κάτι γίνεται και δεν μπορούν να γράψουν σχόλια στο μπλογκ μου. Δεν ξέρω τι γίνεται. Θα το ψάξω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέραν των σκοπιμοτήτων και των κάθε είδους ερμηνειών τους, η κοινή μνημόνευση των ψυχών των αυτοκρατόρων και των σουλτάνων από τον Πατριάρχη ήταν κάτι αλλιώτικο. Από αυτά που μας κάνουν να σκεφτόμαστε πολύ, από αυτά που, αν τραβήξουμε τη μαχαίρα έτοιμοι για επίθεση, μας κάνουν να νοιώθουμε λίγοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήAKG, συμφωνώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω την αίσθηση ότι αυτό που λέμε "κακό", άθελά του μάς φέρνει πιο κοντά στο καλό.