Ρεζέρβα

 

Και τώρα τι, πες μου, τώρα τι;

 

Ο Κόλιν με κοιτάζει υποψιασμένος.

Όχι, του λέω, δεν νιώθω τίποτε γι’ αυτόν.

Χαζεύω αφηρημένη από το παράθυρο.

Ρεζέρβα, μου λέει.

Όχι, αλήθεια σ’ αγαπώ, του απαντώ.

Ρεζέρβα, ξαναλέει. Αυτό είμαι.

Δεν επιμένω.