Οι δυνατότητες της Τζοάνας Πέρες

 

 

      Η Τζοάνα Πέρες τεντώθηκε νωχελικά πάνω στα μεταξωτά σεντόνια της. Χάιδεψε τα μακριά, μαύρα μαλλιά της, ύστερα πήρε τα  τσιγάρα  από το κομοδίνο και άναψε ένα.

 

      Φύσηξε τον καπνό με απόλαυση κι έριξε τη ματιά της ένα γύρο στην κρεβατοκάμαρα. Τα πάντα εκεί μέσα ήταν πανάκριβα και καλαίσθητα. Στην ατμόσφαιρα πλανιόταν μια απαλή μυρωδιά ανθισμένων κήπων. Από το παράθυρο μπορούσε να δει... δεν έχει σημασία, μπορούσε να δει τα πάντα.

 

      Μισόκλεισε με ευχαρίστηση τα υπέροχα πράσινα μάτια της και συνόψισε τις επιτυχίες της.

 

Ήταν μόνο εικοσιεφτά χρονών και είχε ήδη κατακτήσει τα πάντα : άνδρες ωραίοι και πλούσιοι συναγωνίζονταν ποιος θα την κερδίσει.  Οι καταθέσεις της στις τράπεζες αυξάνονταν με ρυθμό που η ίδια είχε κουραστεί πλέον να ελέγχει.  Ο κόσμος όλος είχε ανοίξει διάπλατα τις πόρτες του και τη δεχόταν, οπότε εκείνη αποφάσιζε να βγει από την ακριβή της κρεβατοκάμαρα. Το όνομά της φιγουράριζε στα έντυπα με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία. Τέλος πάντων τα είχε όλα.

 

 Επί πλέον ήταν και ευτυχισμένη.

 

      Η Τζοάνα Πέρες έσβησε το τσιγάρο και σηκώθηκε από το κρεβάτι.  Το ψηλόλιγνο σώμα της με τις τέλειες αναλογίες σχηματίστηκε στον καθρέφτη απέναντι.  Τίναξε πίσω τα μακριά, μαύρα μαλλιά της και χαμογέλασε ελαφρά στο είδωλό της. Είχε, εννοείται, υπέροχα χείλη και κατάλευκα, συμμετρικά δόντια. Έκανε μερικά βήματα πάνω στο παχύ χαλί προσέχοντας να μη χάσει το είδωλό της από τον καθρέφτη.

 

      Η Τζοάνα Πέρες σε αυτή τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή είχε δύο δυνατότητες, οι οποίες ήταν αμφότερες πλαστές. Επί πλέον η μία από αυτές περιέκλειε και ένα θανάσιμο κίνδυνο.

 

 Η πρώτη δυνατότητα  ήταν να γυρίσει πίσω στο κρεβάτι με τα μεταξωτά σεντόνια και να απαντήσει στο τηλέφωνο, το οποίο σε τρία λεπτά  θα  χτυπούσε. Θα άκουγε τη φωνή του τελευταίου εραστή της, του τραπεζίτη Λέστερ, ο οποίος θα της έλεγε ότι ήταν έτοιμος να χωρίσει την πάμπλουτη σύζυγό του, κληρονόμο της αυτοκινητοβιομηχανίας Τζόνσον, και να την παντρευτεί.

 

  Η δεύτερη δυνατότητα ήταν να συνεχίσει τα μικρά, αθόρυβα βήματά της πάνω στο χαλί,  να φτάσει στο παράθυρο, να το ανοίξει και να δει... δεν έχει σημασία τι.

 

      Η ίδια η Τζοάνα Πέρες δεν ήξερε ότι επρόκειτο περί δύο πλαστών δυνατοτήτων, εκ των οποίων η μια περιέκλειε επί πλέον και ένα θανάσιμο κίνδυνο.  Αυτή ήξερε μόνο ότι ήταν ελεύθερη να επιλέξει όποια από τις δύο δυνατότητες προτιμούσε.

 

      Για λίγο έμεινε μετέωρη στη μέση του δωματίου κοιτάζοντας τη μοναδική ομορφιά της στον καθρέφτη. Ύστερα, αφού έκανε μια σύντομη ενδοσκόπηση, βρήκε ότι επιθυμούσε να ανοίξει το παράθυρο και να κοιτάξει έξω το... δεν μας ενδιαφέρει τι θα κοίταζε.

 

Τράβηξε λοιπόν το είδωλό της από τον καθρέφτη, πλησίασε στο παράθυρο και το άνοιξε. 

Αυτό ήταν  και το τέλος της Τζοάνας Πέρες και της ακριβής της κρεβατοκάμαρας. Από το ανοιχτό παράθυρο χύθηκε μέσα το απέραντο κενό και κατάπιε τα πάντα.  Η ίδια η Τζοάνα δεν πρόλαβε να αναρωτηθεί γιατί είχε αυτή την οικτρή κατάληξη.

 

      Αυτό το ξέρει μόνο ο συγγραφέας της, επειδή μόνο αυτός διαθέτει ελεύθερη βούληση, πράγμα το οποίο η εξαίσια Τζοάνα αγνοούσε απολύτως. Θα έπρεπε όμως τουλάχιστον  να είχε υποπτευθεί ότι τόση ευτυχία και τελειότητα που διέθετε, ήταν αφύσικα πράγματα για τα μέτρα του κόσμου, μέσα στον οποίο είχε τοποθετηθεί.

 

Ωστόσο εμείς δεν αποκλείουμε και μια τρίτη δυνατότητα:

 

Η Τζοάνα Πέρες και η κρεβατοκάμαρά της εξακολουθούν να υπάρχουν σε μια παράλληλη διάσταση.

 

Σ’ αυτή τη διάσταση εκείνη προχωρεί προς το παράθυρο, το ανοίγει και απολαμβάνει μια εκπληκτική θέα ανθισμένων κήπων, μια απέραντη γαλάζια θάλασσα στο βάθος δεξιά και επιβλητικά χιονισμένα βουνά στο βάθος αριστερά. Αφού πάρει μερικές βαθιές, χαλαρωτικές αναπνοές, γυρίζει πίσω στο μεταξωτό κρεβάτι της και απαντά στο τηλέφωνο που χτυπά εκείνη τη στιγμή. Είναι ο τραπεζίτης Λέστερ που της κάνει τηλεφωνική πρόταση γάμου από το ιδιωτικό του αεροπλάνο που εκείνη τη στιγμή πετά πάνω από το Κιλιμάντζαρο.

 

 Η ζωή της λοιπόν συνεχίζεται αδιατάρακτη και παραδεισένια σ’ ένα κόσμο που δεν έχει καμιά σχέση με το δικό μας.

 

Σ’ αυτή την τρίτη δυνατότητα η Τζοάνα Πέρες εξακολουθεί να ζει παρά την ελεύθερη βούληση του συγγραφέα της και τις καταχθόνιες προθέσεις του. Η ολική της εξάλειψη  υφίσταται μόνο μέσα στο μυαλό του.

 

 Το δε πιο ευχάριστο απ’ όλα είναι πως αυτή η δυνατότητα  ενδέχεται να μην είναι πλαστή.