Το 1832 ο Λαμαρτίνος ξεκινά ένα ταξίδι στην Ανατολή. Τις εντυπώσεις του θα τις περιγράψει στο βιβλίο του “Voyage vers l’ Orient” που θα εκδοθεί το 1835. Ανάμεσα στις άλλες χώρες που επισκέφθηκε ήταν και η Ελλάδα, η οποία όμως τον απογοήτευσε. «Τετέλεσται!», γράφει. «Χώρα της αποκάλυψης που μοιάζει χτυπημένη από κάποια θεϊκή κατάρα».
Και η Αθήνα τον απογοητεύει. Γράφει για τον Παρθενώνα: «Αυτό το οικοδόμημα, το πιο όμορφο που ύψωσε ανθρώπινο χέρι στη γη... δεν ανταποκρίνεται καθόλου σ’ αυτό που περιμένει να δει κανείς».
Κατεβαίνοντας στην πόλη περνά από τους στύλους του Ολυμπίου Διός: «Το πρώτο αξιόλογο μνημείο είναι ο ναός του Ολυμπίου Διός, του οποίου οι μεγαλοπρεπείς κολώνες υψώνονται μοναχικές σ’ ένα μέρος έρημο και γυμνό».
Και η σύγχρονη πόλη τον απογοητεύει επίσης: «Λίγα βήματα πιο πέρα μπήκαμε στην πόλη, δηλαδή σε ένα απερίγραπτο λαβύρινθο από στενά σοκάκια στρωμένα με σπασμένα κεραμίδια και μισογκρεμισμένους τοίχους, πέτρες και μάρμαρα πεταμένα φύρδην μίγδην. Μέσα σε μικρές, άσπρες, φτωχικές καλύβες, ερείπια ερειπίων...μένουν στριμωγμένες οι οικογένειες των Ελλήνων χωρικών».
Ο Γάλλος ποιητής περίμενε προφανώς να δει μια μεγαλόπρεπη πόλη, αντάξια της μεγάλης ιστορίας της. Δεν σκέφτηκε ότι η χώρα μόλις είχε βγει από ένα σκληρό πόλεμο έχοντας κερδίσει την ανεξαρτησία της και ότι η Αθήνα στην ουσία ήταν ακόμα ένα τουρκοχώρι.
Πηγή:
http://lecture.cafeduweb.com/lire/12860-athenes-vue-par-lamartine.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου