"Με εγκατέλειψαν οι αμαρτίες μου..."

Με εγκατέλειψαν οι αμαρτίες μου

κι έγινε ο κόσμος ξαφνικά πολύ βατός

και βαρετός

και τα δαιμονικά μου πλάσματα

με αγνοούν,

με εγκατέλειψαν κι αυτά,

αφού μου ρούφηξαν όλο το αίμα,

πάνε σε άλλους ευνοούμενούς τους τώρα,

σε σώματα γενναία και γερά

που αντέχουν κακουχίες.

Παράπονο δεν πρέπει να έχω,

πολύ μ’ αγάπησαν οι δαίμονές μου,

ό,τι τους ζήτησα μου το έδωσαν.

Καιρός να δοκιμάσουν την αγάπη τους

καινούργια πλάσματα, νεαρά,

γεμάτα ικμάδα,

καιρός να αντηχήσουν νέα ουρλιαχτά

μέσα στις σκοτεινές αβύσσους.