Σ’
αυτό τον κόσμο
των
παλουκωμένων και των σταυρωμένων
των
σφαγμένων
των
αποκεφαλισμένων
των
πνιγμένων
των
θαμμένων ζωντανών
των
ακρωτηριασμένων
των
πουλιών με τις σπασμένες φτερούγες
της
γάτας με το βγαλμένο μάτι
της
αρκούδας με την αλυσίδα
των σφαγείων
στον
κόσμο αυτό που εξ ορισμού
οι
ποιητές εμπνέονται
από
το
φίδι που εξοντώνεται
το
τζιτζίκι που ανασκολοπίζεται
την
πεταλούδα που πεθαίνει από ασφυξία
το
ψάρι που σπαρταρά στο καλάθι
στον
κόσμο αυτό
τον
παλουκωμένο
το
σταυρωμένο
τον
απαγχονισμένο
τον
καρατομημένο
καλούμαστε
να ζήσουμε.
Με
όχι μεγάλη σκληρότητα
για
να μην ξαναγίνουμε θηρία.
Με
όχι μεγάλη ευαισθησία
για
να μην καταντήσουμε τρελοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου