Είμαι ένα λάθος

 

 

Κάθισε κάτω με χαρτί και με μολύβι. Με ένα χάρακα χώρισε το χαρτί στη μέση. Από δω τα συν, από κει τα πλην.

 

Ήξερε βέβαια το αποτέλεσμα, αλλά ήθελε να το δει γραμμένο, να το δουν τα μάτια  του, όχι να κάθεται αόρατο στο μυαλό του.

 

Γέμισε το χαρτί με πλην. Τα συν ελάχιστα.

 

Άφησε κάτω το μολύβι, άναψε τσιγάρο, ήπιε μια γουλιά καφέ.

 

Ξανακοίταξε το χαρτί.

 

«Είμαι ένα τεράστιο λάθος», σκέφτηκε.

 

Πήρε ένα άλλο κομμάτι χαρτί και  κατέγραψε τις αιτίες του λάθους. Ήταν πολλές. Ήταν πολλές…

 

Δεν ένιωσε λύπη, μόνο κούραση.

 

«Φυσικά δεν έχει νόημα. Είμαι γέρος, σε λίγα χρόνια θα πεθάνω».

 

Πέταξε τα χαρτιά στα σκουπίδια.

 

«Εξάλλου έχω συνηθίσει, δεν με πειράζει πια αυτή η ζωή».

(Μικρές ιστορίες)