Φίλοι παλιοί

 

Στα όνειρά μου

επιμένει να έρχεται ένα παρελθόν

που εδώ και χρόνια έχει κλείσει

-τίποτα δεν καταλαβαίνουν

τα υπόγεια του εγκεφάλου μου,

αρνούνται το παρόν με πείσμα.

 

Κι εγώ σαν να’ μαι ακόμα είκοσι, τριάντα χρόνων

βλέπω φίλους παλιούς

και συζητάμε πράγματα καθημερινά,

αερολογίες λέμε, τίποτα σημαντικό.

 

Τα πρωινά ξυπνώ με μια παλιά οικειότητα.

Ύστερα αργοσβήνουν οι σκιές των φίλων

και η συνείδηση ξεκαθαρίζει επιτακτικά:

 

«Τώρα είσαι μόνη!»