Άνοιξη

 

Μια ξεπεσμένη Άνοιξη

στάθηκε στο παράθυρό μου.

Θα ’ρθείς; με ρώτησε.

Είδα τα λιγδωμένα της μαλλιά,

το μαραμένο πρόσωπό της

κι έμεινα σιωπηλή.

Καλά, μπορώ να ανθίσω

και χωρίς εσένα,

μου είπε

κι απομακρύνθηκε κουτσαίνοντας.