Τα Πρωτότυπα

 

Κάπου σε μια άλλη διάσταση,

πίσω από ατσάλινες πόρτες κλειδωμένα

βρίσκονται ολοκληρωμένα,

τέλεια

τα Πρωτότυπα.

 

Κανείς δεν τα έχει δει.

 

Μονάχα οσμίζονται κάποιες ψυχές

την ύπαρξή τους

και μέσα από τυχαίες σχισμές

γλιστρούν

και θαμπωμένες από τόσο φως

βλέπουν αχνά το σχήμα τους.

 

Γυρίζουν ύστερα κοντά μας

και μας αφηγούνται

οράματα, όνειρα,

σκιές από ένα κάλλος άρρητο.

Μας περιγράφουν τα ανείπωτα

ευτυχισμένες

και τα αντιγράφουν,

όπως τα θυμούνται,

λίγο ατελή,

λίγο περικομμένα,

όμως πανέμορφα ασφαλώς.

 

Μόνο οι ψυχές που άκουσαν τις μουσικές

τις πέρασαν ατόφιες και αλάθητες

μέσα στον κόσμο μας

με συμμετρία απόλυτη.

Εδώ η αρμονία διώχνει αμέσως

κάθε νότα περιττή.