Ποιητής κολλιτσίδα

Θέλεις να μάθεις, Λιγουρίνε, πώς συμβαίνει

και δεν σε ανταμώνει με ευχαρίστηση κανείς

κι όπου κι αν πας επικρατεί φυγή

και ερημιά μεγάλη γύρω σου;

Είναι που είσαι μέγας ποιητής.

Αυτό το ελάττωμα πολύ επικίνδυνο είναι.

Ούτε η τίγρη που αγριεύει, όταν αρπάζουν τα μικρά της,

ούτε το φίδι που το καίει ο ήλιος του μεσημεριού

ούτε κι ο φοβερός σκορπιός δεν προκαλεί τόσο μεγάλο φόβο.

Ρωτώ λοιπόν εγώ, ποιος πετυχαίνει τέτοια κατορθώματα;

Στέκομαι και απαγγέλλεις, κάθομαι και απαγγέλλεις,

τρέχω, απαγγέλλεις, αφοδεύω, απαγγέλλεις.

Στα λουτρά καταφεύγω, βροντάς στ’ αφτιά μου.

Την πισίνα ψάχνω, να βουτήξω δεν μ’ αφήνεις.

Τρέχω στο δείπνο, μ’ έχεις πάρει από πίσω.

Φτάνω στο δείπνο,  με άλλον δεν μ’ αφήνεις να μιλήσω.

Κατάκοπος κοιμάμαι, με ξυπνάς, μόλις ξαπλώσω.

Θέλεις να δεις πόσο κακό είναι αυτό που κάνεις;

Ενώ άντρας χρηστός και άκακος και δίκαιος είσαι,

θα καταντήσεις φόβητρο.

Occurrit tibi nemo quod libenter,

quod  quacumque venis, fuga est et ingens

circa te, Ligurine, solitudo,

quid sit, scire cupis? Nimis poeta es.

Hoc valde vitium periculosum est.

Non tigris catullis citata raptis,

non dipsas medio perusta sole,

nec sic scorpios inprobus timetur.

Nam tantos, rogo, quis ferat labores?

Et stanti legis et legis sedenti,

currenti legis et legis cacanti.

In thermas fugio: sonas ad aurem.

Piscinam peto: non licet nature.

Ad cenam propero: tenes euntem.

Ad cenam venio: fugas sedentem.

Lassus dormio: suscitas iacentem.

Vis, quantum facias mali, videre?

Vir iustus, probus, innocens timeris.

Μαρτιάλης, III. 44

Η μετάφραση από τα λατινικά είναι δική μου.