"Sit mihi talis amica velim"

Την ερωμένη μου τέτοια τη θέλω,

να ξεκινά καβγάδες χωρίς λόγο

κι όχι να σκέφτεται

 πώς να μιλήσει σαν παρθένα,

όμορφη, αυθάδη, με θρασύ χέρι,

να επιτίθεται και να ανταποδίδει

και στα φιλιά να καταφεύγει,

αφού έχει φάει τις ξυλιές της.

Γιατί, αν δεν έχει τέτοιο χαρακτήρα

και είναι αγνή και κόσμια και ντροπαλή

-μισώ και που το λέω –

σύζυγος τότε θα είναι.

Sit mihi talis amica velim,

iurgia quae temere incipiat

nec studeat quasi casta loqui,

pulchra, procax, petulante manu,

verbera quae ferat et regerat

caesaque ad oscula confugiat.

Nam nisi moribus his fuerit,

casta modesta pudenter agens

dicere abominor, uxor erit.

Decimus Magnus Ausonius, 89

Η μετάφραση δική μου.