Θα
έρθεις.
Κι
άνοιξε τώρα
μια
διάσταση
μπροστά
μου,
μια
τεράστια διάσταση.
Οραματίζομαι
και
τρέμω ολόκληρη
από
αδημονία,
γιατί εσύ
δεν ξέρεις
τι παράξενα φορτία
κουβαλά
η ψυχή μου,
τι
ουτοπίες φαντασμαγορικές,
δεν
ξέρεις
τι
ιστορίες παράφορες
φυτρώνουν
στο μυαλό μου,
λόγια
που
τη σάρκα
μαχαιρώνουν
γλυκά,
βλέμματα
που
αντανακλούν
τα
βάθη μιας ωραίας κόλασης,
μεθυσμένα
αγγίγματα,
ψιθυρισμοί
μες
στο σκοτάδι,
πόθοι
ανοίκειοι
και
ασύμβατοι,
τρέλα
γλυκιά,
τρομαχτική,
η
πραγμάτωση
της
πιο ακραίας επιθυμίας.
Χτυπά
η καρδιά μου
σε
αλλόκοτους ρυθμούς:
με
θέλεις.
Αυτό
είναι
το
πιο παράλογο απ’ όλα.
Με
θέλεις.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή